Οι παραστάσεις του Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου ξεκινούν την Κυριακή 18 Ιουνίου στις 9.30 το βράδυ, δίνοντας για μία ακόμα φορά βήμα έκφρασης στην ερασιτεχνική δημιουργία.
Η αυλαία των παραστάσεων ανοίγει ταυτόχρονα στο Θεατράκι της «Κρήνης» και στο αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου, όπου το θεατρικό εργαστήρι της Πολυφωνικής και η Θεατρική ομάδα "το μπουλούκι" 19ου Γυμνασίου –μαθητών & αποφοίτων - και ΕΝΕΕΓΥΛ Πάτρας, θα παρουσιάσουν αντίστοιχα τα θεατρικά έργα « Ίλιον – Τρωϊκός Πόλεμος» και «Οδυσσέα γύρισε πίσω» του Ιάκωβου Καμπανέλη.
Συγκεκριμένα:
*Στο αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου θα παρουσιαστεί στο κοινό το έργο «Ίλιον – Τρωϊκός Πόλεμος», ένα αντιπολεμικό «ξεφάντωμα» μια παρωδία του πολέμου. Πρόκειται για ένα αθυρόστομο σατυρικό παραδοσιακό είδος θεάτρου εκ Ζακύνθου, από τις «Ζακυνθινές ομιλίες» του Νίκου Γουσέτη, το οποίο μεταφέρεται επί σκηνής. Οι «Ομιλίες», γράφονταν και παίζονταν στην Ζάκυνθο από τα μέσα του 17ου αιώνα, επί εποχής της Βενετοκρατίας, από ερασιτέχνες ηθοποιούς που προέρχονταν από τις τάξεις του λαού.
Παίζουν: Μενέλαος: Κώστας Οικονομόπουλος, Αγαμέμνων: Ιάσονας Πανέτας-Φελούρης, Κλυταιμνήστρα: Αγγελική Παναγιωτακοπούλου, Αχιλλέας: Νίκος Σιατερλής, Πάρις: Βασίλης Τσαρουχάς, Ελένη: Δήμητρα Γκολφινοπούλου, Χορός: Βασιλική Σιατερλή (κορυφαία),Μαριάννα Γεωργοπούλου, Ειρήνη Γκαϊτατζή, Μαράγια Θεάκου, Ευαγγελία Κεφαλά, Αγγελική Νάκου, Χριστίνα Στίγγα, Ολυμπία Τασακοπούλου, Τρώας: Μιχάλης Τσακηρίδης, Αχαιός: Ηλίας Τσακηρίδης.
Διασκευή και σκηνοθεσία της Αθηνά Καλλιμάνη Γεωργιτσοπούλου, Επιμέλεια και Κατασκευή Κουστουμιών: Δημήτρης Ράπτης, Μαντολίνο: Γιώργος Παπαγεωργίου, κιθάρα: Σέργιος Σοϊλές, Τραγούδι: Νάντια Ζέρβα, Φωτογραφίες-Βιντεοσκόπηση: Άρης Ζησιμάτος,Επιμέλεια αφίσας: Αθανασία Παπασταύρου
*Την ίδια ώρα και ημέρα στο «Θεατράκι της Κρήνης», η Θεατρική ομάδα "το μπουλούκι" 19ου Γυμνασίου – μαθητών & αποφοίτων - και ΕΝΕΕΓΥΛ Πάτρας ανεβάζει το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη « Οδυσσέα γύρισε σπίτι». Ένα έργο μέσα από το οποίο αποτυπώνεται το «ταξίδι» ανθρώπων μια φορά κι έναν καιρό ξεκίνησαν για την ‘Τροία’ τους γεμάτοι ωραία όνειρα και ιδανικά. Εκεί πέτυχαν, νίκησαν, δοξάστηκαν. Η επιτυχία είναι μια νίκη στη ζωή αλλά συχνά είναι και μία έκδοση που μεταμορφώνει τους πετυχημένους σε εμπόρους της ίδιας τους της δόξας.
Το εμπόριο όμως χρειάζεται διαφήμιση, οπότε ο επαγγελματίας πια ήρωας πρέπει να συντηρεί και να μεγαλώνει το μύθο του με κάθε μέσον. Έτσι βοηθά ο ίδιος, στο χτίσιμο μιας κάλπικης κατάστασης κι έρχεται μια ώρα που αυτή η κατάσταση έχει τόσο νοθευτεί και φουσκώσει με αέρα, ώστε ο ίδιος ο δημιουργός της να της πέφτει και λίγος και άσχετος. Και συμβαίνει τότε η ίδια κατάσταση που δημιουργήσαμε να μη μας θέλει πια γιατί δεν είμαστε σε θέση να την εξυπηρετήσουμε άλλο. Τότε, τα παλιά ωραία όνειρα και ιδανικά ξυπνάνε αλλά δεν είναι πια νεανικά. Έχουν την ηλικία του ‘εμπόρου’. Άλλωστε το πιθανότερο είναι να είναι για όλα αργά. Ούτε κι η ‘Ιθάκη’ κάθεται να περιμένει πότε θα μας έρθει το κέφι να γυρίσουμε.»
(από το σημείωμα του συγγραφέα για την παράσταση στο Θέατρο Τέχνης)
ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
