Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η περιφερική αρτηριοπάθεια προκαλείται από την σκλήρυνση των αρτηριών, ή αλλιώς αθηροσκλήρωση.
Αυτό σημαίνει ότι τα αγγεία στα κάτω άκρα σταδιακά φράζουν από την αθηρωματική πλάκα. Μερικές φορές η πλάκα αυτή παραμένει σταθερή και η ασθένεια δεν εξελίσσεται, συνήθως όμως εξελίσσεται και τα συμπτώματα επιδεινώνονται.
Η περιφερική αρτηριοπάθεια είναι πολλές φορές ένδειξη κάποιας συστημικής νόσου που επηρεάζει και άλλα μέρη του σώματος. Εάν ένας ασθενής εμφανίζει αθηρωματικές πλάκες στις αρτηρίες των κάτω άκρων, είναι πολύ πιθανό να εμφανίζει στενώσεις ή αποφράξεις και στις αρτηρίες της καρδιάς και του εγκεφάλου.
Στην περιοχή όπου υπάρχει υψηλή συσσώρευση πλάκας τα αιμοπετάλια έχουν την τάση να συγκολλώνται μεταξύ τους και να σχηματίζουν αυτό που ονομάζεται θρόμβος. Αυτός ο θρόμβος μπορεί να εμποδίσει εντελώς τη ροή του αίματος μέσα στην ήδη μειωμένη σε διάμετρο αρτηρία. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται αθηροθρόμβωση. Πιστεύεται ότι ο σχηματισμός θρόμβων σε μια περιοχή με στένωση λόγω εκτεταμένης πλάκας είναι η αιτία για πολλά εμφράγματα, εγκεφαλικά επεισόδια, καθώς και για δυσκολίες στο περπάτημα.
Για να βελτιωθεί το προσδόκιμο της ζωής αυτών των ασθενών, οι περισσότεροι γιατροί προτείνουν κάποιο σκεύασμα που θα επηρεάσει τη λειτουργία των αιμοπεταλίων ή, με απλά λόγια, που θα κάνει το αίμα λίγο πιο αραιό. Το πιο συνηθισμένο σκεύασμα που χρησιμοποιείται είναι η ασπιρίνη.
Έχει αποδειχθεί ότι η καθημερινή λήψη χαμηλής δόσης ασπιρίνης ( 75-325 mg) μειώνει σημαντικά το ποσοστό εμφραγμάτων και εγκεφαλικών επεισοδίων σε ασθενείς με αγγειακή νόσο.
Επιπλέον, πρόσφατες επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν ότι η καθημερινή και μακροχρόνια λήψη ασπιρίνης έχει πολλά άλλα οφέλη για τους ασθενείς, όπως η μείωση του κινδύνου εκδήλωσης και εξέλιξης διαφόρων καρκίνων.
Σύμφωνα με αυτές τις μελέτες η ασπιρίνη ενδέχεται να μειώνει τους θανάτους που προκαλούνται από καρκίνο (κυρίως αδενοκαρκινώματα, καρκίνοι πνεύμονα, παχέος εντέρου, στομάχου, οισοφάγου, προστάτη) κατά 20 με 37%.
