Τα μικρά παιδιά αν δουν έναν τοίχο, ένα δέντρο ή ένα έπιπλο αμέσως σκέφτονται πώς μπορούν να σκαρφαλώσουν και να πηδήξουν. Κάθε μέρα έχουν μια ολοκαίνουργια φανταστική επικίνδυνη αποστολή να φέρουν εις πέρας.
Μπορεί να είναι εξαντλητικό για εσάς να κρατήσετε το παιδί ασφαλές. Πώς να αποφασίσετε μέσα σε λίγα κρίσιμα δευτερόλεπτα αντίδρασης, αν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος και αν πρέπει να επέμβετε;
Είναι σημαντικό είναι για τους γονείς να αφήνουν τα παιδιά τους να παίρνουν κάποια ρίσκα, καθώς η ανάληψη ρίσκου είναι ένα κρίσιμο στάδιο στην ανάπτυξη του παιδιού. Η ανάπτυξη της πρώιμης ανεξαρτησίας θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο σίγουρου παιδιού (και ενήλικα!).
Όμως το να καθορίσετε τι επιτρέπετε στο μικρό σας να βιώσει και από τι να το προστατέψετε μπορεί να είναι πρόκληση. Ακολουθούν μερικοί τρόποι για να ενθαρρύνετε (με ασφάλεια) την ανεξαρτησία του νηπίου:
Κατανοήστε την ανάπτυξη του παιδιού σας
Κατά μέσο όρο, μεταξύ 10-14 μηνών, το παιδί σας μπορεί να αρχίσει να περπατάει χωρίς βοήθεια. Και έχει μια βαθιά επιθυμία να μάθει από το περιβάλλον του. Ωστόσο, με μικρή εμπειρία ζωής αλλά αυξημένες κινητικές δεξιότητες, έχετε πλέον ένα παιδί που μπορεί να επιχειρεί καθημερινά κάτι που φαίνεται επικίνδυνο.
Σε αυτό το στάδιο, γνωστικά, θέλει να καταλάβει τα πράγματα ανεξάρτητα. Έχει παρακολουθήσει με βαθιά περιέργεια και τώρα είναι έτοιμο να εφαρμόσει τα πράγματα στην πράξη. Σύμφωνα με τα τέσσερα στάδια γνωστικής ανάπτυξης, το παιδί σας βρίσκεται στην Αισθησιοκινητική, η οποία λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών.
Αναπτύσσει το συντονισμό, την αίσθηση του εαυτού και των πραγμάτων και χειρίζεται το περιβάλλον. Αφού ένα παιδί κατακτήσει ένα στάδιο είναι αναπτυξιακά έτοιμο να μεταβεί στο επόμενο, που είναι το διερευνητικό.
Ενθαρρύνετε τη διερευνητική μάθηση
Τα παιδιά μαθαίνουν εξερευνώντας. Ένα παιδί μπορεί να περάσει ώρες ψάχνοντας σε όλο το περιβάλλον του για να δει πώς λειτουργούν τα πράγματα και τι κάνουν. Τα μικρά παιδιά θέλουν να χρησιμοποιούν όλες τις αισθήσεις τους για να εξετάζουν τα αντικείμενα γύρω τους.
Μερικές φορές η εξερεύνησή τους φαίνεται ακίνδυνη, ωστόσο, μπορεί να είναι και επικίνδυνη, επειδή ένα μικρό παιδί δεν έχει την ίδια αίσθηση κινδύνου με έναν γονέα ή φροντιστή (π.χ. μια καυτή κουζίνα, ένα κοφτερό μαχαίρι κ.λπ.).
Η διερευνητική μάθηση μπορεί να συμβεί και απουσία παιχνιδιών. Για παράδειγμα, μόλις ένα παιδί αρχίσει να κινείται, θέλει να μάθει πόσο γρήγορα ή αργά μπορεί να μπουσουλήσει, να περπατήσει ή να τρέξει. Θυμηθείτε, ότι πρόκειται για μια νεοαποκτηθείσα δεξιότητα που θα θέλει να εξασκήσει.
Όταν ένα παιδί εξερευνά το περιβάλλον του, μαθαίνει πώς λειτουργεί το περιβάλλον και τους κανόνες γύρω από τη λειτουργία του περιβάλλοντος. Αυτή η τεχνική βοηθάει ένα παιδί με τη γνωστική του ανάπτυξη.
Επιτρέψτε ασφαλή ρίσκα
Όσο μεγαλύτερη είναι η εξερεύνηση, τόσο μεγαλύτεροι είναι οι κίνδυνοι. Όσο ένα παιδί αναπτύσσει την αυτοπεποίθησή του, παίρνει μεγαλύτερα ρίσκα. Η συμπεριφορά ανάληψης κινδύνου είναι αναμενόμενη στην ανάπτυξη του παιδιού.
Τα παιδιά πρέπει να παίρνουν ρίσκα για να χτίσουν την εσωτερική τους αυτοπεποίθηση. Η σωματική δραστηριότητα είναι συχνά η προτιμώμενη επιλογή για τα μικρά παιδιά – το τρέξιμο, η αναρρίχηση και ή το άλμα είναι συνήθως αυτό που οι γονείς φοβούνται περισσότερο.
Είναι σημαντικό να τους επιτρέπεται να αναπτύσσουν τις αδρές κινητικές τους δεξιότητες, αλλά με ασφαλή τρόπο.
Πώς να παρεμβαίνετε όταν υπάρχουν κίνδυνοι
Ως γονέας, να θυμάστε ότι στόχος είναι να δίνετε προσοχή αλλά όχι να τρομάζετε. Δυστυχώς, ένα παιδί μπορεί εύκολα να τρομάξει μακριά από μια δραστηριότητα λόγω του πόσο συναισθηματικά αντιδραστικός μπορεί να είναι ένας γονέας απέναντι στον αντιληπτό κίνδυνο.
Ελέγξτε τη συναισθηματική σας αντίδραση στην πράξη για να αποφύγετε να μη δώσετε στο παιδί μια περιττή φοβία. Να είστε άμεσοι σχετικά με το τι προειδοποιείτε. Ένα παιδί δεν έχει την πλήρη ικανότητα να μπει στη θέση κάποιου άλλου.
Δείξτε στο παιδί με ένα παιχνίδι ή μια μορφή ιστορίας γιατί αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο. Χρησιμοποιήστε γλώσσα κατάλληλη για την ηλικία του.
Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι ένα παιδί βρίσκεται στο στάδιο της μάθησης της ζωής και ο μόνος τρόπος που μαθαίνουμε είναι με την επανάληψη. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να επαναλαμβάνετε επανειλημμένα τον εαυτό σας και να το καθοδηγείτε προς την προσοχή, πράγμα που δεν πειράζει.
Το να επιτρέπετε σε ένα παιδί να παίρνει ασφαλή και υπολογισμένα ρίσκα το βοηθά να αναπτύξει την αυτορρύθμιση, να αναπτύξει και να κατακτήσει μια νέα δεξιότητα, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και αυτονομία. Ακόμα κι αν είναι δύσκολο για εμάς τους γονείς να στεκόμαστε και να παρακολουθούμε.
