Στο δικαστήριο της Ζακύνθου δίνουν ραντεβού για την επόμενη Τετάρτη, 1η Φεβρουαρίου, οι αντίδικοι στην υπόθεση της μεγάλης έκτασης των 15.000 στρεμμάτων που αγόρασε το 2014 με βάση έναν τίτλο της Ενετικής Δημοκρατίας ο πρώην εμίρης του Κατάρ, Αλ Θάνι. Η μητρόπολη της Ζακύνθου, ο δήμος, η περιφέρεια και ιδιώτες από τα γειτονικά χωριά Μαριές και Αναφωνήτρια, ζητούν να ακυρωθεί το συμβόλαιο επικαλούμενοι το γεγονός ότι ένα μέρος της έκτασης που μεταβιβάσθηκε τους ανήκει. Το φθινόπωρο του 2016 δικηγόρος της Ζακύνθου παρενέβη υπέρ του Δημοσίου επικαλούμενη κυριότητά του, την οποία ωστόσο η Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας δεν είναι σε θέση να αποδείξει.
Ταυτόχρονα, η εισαγγελία δεν έχει ασκήσει διώξεις, παρά τη σχετική παραγγελία του οικονομικού εισαγγελέα ζητώντας πρόσθετα στοιχεία που να καταδεικνύουν τη ζημία του Δημοσίου. Στην πραγματικότητα το παραμικρό δεν έχει συμβεί από το φθινόπωρο του 2016, οπότε απεστάλη το πόρισμα των οικονομικών εισαγγελέων στην εισαγγελία Αθηνών και ανεβλήθη η δίκη στη Ζάκυνθο, ενόψει της παρέμβασης του ελληνικού Δημοσίου.
Το Δημόσιο επικαλέσθηκε το πόρισμα των οικονομικών εισαγγελέων αλλά και την πρόθεση της Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας να επανεξετάσει προηγούμενη εκτίμησή της, σχετικά με το αν υπάρχουν ή όχι δικαιώματα του Δημοσίου στην επίδικη έκταση. Τέτοια όμως δικαιώματα δεν προκύπτουν από έγγραφα που συγκέντρωσε η «Κ» από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (τμήμα πολιτικής γης) και αφορούσαν την απόπειρα της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου τη δεκαετία του ’80 να δημεύσει την εκκλησιαστική περιουσία (σ.σ.: μεταρρύθμιση Τρίτση). Στα έγγραφα αυτά η συνολική ιδιοκτησία της μητρόπολης Ζακύνθου ανέρχεται σε μερικές εκατοντάδες στρέμματα σε ολόκληρο το νησί, ενώ το Δημόσιο δεν φαίνεται να έχει τίτλους που να δικαιολογούν, όπως και στα υπόλοιπα Επτάνησα, ιδιοκτησία στην επίδικη έκταση.
Να σημειωθεί ότι ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος άκουσε κατά την επίσκεψή του στη Σαουδική Αραβία τα παράπονα των μοναρχιών του Περσικού Κόλπου για το κακό κλίμα που υπάρχει στις χώρες αυτές ως προς την προστασία των ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα. Προηγουμένως ο υπουργός Εξωτερικών του Κατάρ είχε μιλήσει με την κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας ζητώντας να συμπαραταχθεί με την κυβέρνησή του στην προσπάθειά της να ασκήσει πίεση στην Αθήνα για τη μεταχείριση της κρατικής εταιρείας «Αλ Ραγιάν» που κατέχει το 100% της εταιρείας, η οποία αγόρασε την έκταση στη Ζάκυνθο.
To κράτος του Κατάρ είχε ακόμα εξετάσει το ενδεχόμενο να επιβάλει αντίμετρα στις ελληνικές εταιρείες και στους περίπου 8.500 Ελληνες που δραστηριοποιούνται εκεί, κάτι που τελικά –ευτυχώς– δεν προχώρησε μετά τις συζητήσεις του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών στη Σαουδική Αραβία.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κθημερινής», η πλευρά του αγοραστή θα επιμείνει στον ισχυρό τίτλο που είχε ο πωλητής Γ. Χάρος και τις χειρόγραφες διαθήκες των προγόνων του. Στο ίδιο μήκος κύματος ο πωλητής θα επικαλεσθεί το γεγονός ότι η μητρόπολη Ζακύνθου, ο δήμος και το Δημόσιο ουδέποτε είχαν αμφισβητήσει την κυριότητά του ώς τη μεταβίβαση πριν από τρία περίπου χρόνια.
Από την πλευρά της η μητρόπολη μέσω της μονής του Αγίου Γεωργίου των Κρημνών αμφισβητεί ότι ο ενετικός τίτλος ήταν τίτλος κυριότητας, αλλά διακηρύσσει ότι αποσκοπούσε στη διαχείριση του τεράστιου ακινήτου. Επίσης αμφισβητεί τα όρια της επίδικης έκτασης, επισημαίνοντας ότι ήταν κατά πολύ μικρότερη από τα 15.000 στρέμματα και πάντως σε κάθε περίπτωση δεν έφτανε στη θέση «Ναυάγιο» που αποτελεί και το «μήλον της Εριδος» (σ.σ.: πάντως ο αγοραστής δεν την διεκδικεί πλέον).
Οι ασκούντες αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση κάτοικοι των χωριών που βρίσκονται μέσα στην έκταση επικαλούνται χρησικτησία, ενώ λένε ότι ο πωλητής ουδέποτε είχε κάνει πράξη νομής και κατηγορούν τον αγοραστή ότι επιχειρεί να «υφαρπάξει τις περιουσίες» τους.
Πάντως η αγοράστρια εταιρεία έχει διαβεβαιώσει ότι οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι της περιοχής που νέμονται εκτάσεις, καθώς και όσοι μπορούν να επικαλεσθούν χρησικτησία, είτε θα αποζημιωθούν είτε θα κρατήσουν τη γη που θεωρούν δική τους.
Πηγη: εφημερίδα Καθημερινή
