Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
Η εικόνα της πόλης μέσα από τη λογική και την αισθητική της δημοτικής αρχής. Το έργο του Τσίλερ "τσιφλίκι" της ΚΝΕ για την διαφήμιση του φεστιβάλ της. Αφίσσες και πανό, ακόμη και πάνω στις κολώνες του διατηρητέου κτιρίου που αποτελεί το "πρόσωπο" της πόλης, και είναι ένα εκ των ελαχίστων εναπομεινάντων προς τουριστική της προβολή και προς ανάμνηση του λαμπερού της παρελθόντος.
Τις φωτογραφίες μου τις παραχώρησε η Νάντια Κωνσταντινίδη, η οποία επιστρέφοντας στο σπίτι της, στο κέντρο, προσπαθούσε να καταλάβει αν πρόκειται περί οφθαλμαπάτης, ή περί ρεαλισμού, περασμένου από το μπλέντερ του κομματικού σωλήνα.
Η δημοτική αρχή της πόλης, εν έτει 2017, με αυτό τον σοκαριστικό τρόπο, δίνει το οκ στους πολίτες για αφισοκόλληση ακόμη και πάνω στο Ρωμαϊκό Ωδείο, στον Άγιο Ανδρέα και γιατί όχι, για γκράφιτι πάνω στο πλακάκι στην πλατεία Γεωργίου, αρκεί να πρόκειται για ιδεολογικώς ορθή επιλογή.
Το θέαμα είναι λυπηρό, ιδίως αν σκεφτεί κανείς ότι με αυτό τον τρόπο, δίνεται και ένα μήνυμα περί αντίληψης ιδιοκτησιακού καθεστώτος σε ό,τι αφορά την πόλη και τον πολιτικό φορέα που κινεί τη δημοτική αρχή. Το φεστιβάλ της ΚΝΕ, είναι και φεστιβάλ της πόλης, είναι σαν να λένε οι φωτογραφίες.
Και επειδή υπέρ πάντων ο αγώνας, τα πάντα επιτρέπονται. Ακόμη και η μετατροπή της κεντρικής πλατείας της πόλης σε... Κολοκοτρωνίτσι.
Προφανώς αυτό που ακούγεται στο βάθος, είναι τα τρίζοντα οστά του Τσίλερ.
