Για μια Παναχαϊκή Συμμαχία που θα μας κάνει υπερήφανους

Η αλήθεια είναι ότι όταν δημιουργήθηκε η Παναχαϊκή Συμμαχία αρκετοί Πατρινοί αμφέβαλλαν εάν θα κατάφερνε να οδηγήσει την ιστορική ομάδα της Πάτρας στην πολυπόθητη αναγέννηση.

Η επιφύλαξη τους βασιζόταν στο γεγονός ότι οι επιδόσεις μας σε ό, τι αφορά την (αυτονόητη) συνεννόηση σε μεγάλα θέματα και ζητήματα που μας ενώνουν ή έπρεπε να μας ενώνουν, ήταν έως πρότινος τουλάχιστον απογοητευτικές.

Όμως, ξεπερνώντας τις όποιες τριβές που προκλήθηκαν στην αρχή (φυσιολογικές εάν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος του εγχειρήματος), η Παναχαϊκή Συμμαχία βρήκε σιγά σιγά τον βηματισμό της και μετέτρεψε σταδιακά την προσπάθεια για την ανόρθωση της Παναχαϊκής σε υπόθεση μιας ολόκληρης πόλης.

Βουλευτές, αυτοδιοικητικοί παράγοντες, δημοσιογράφοι και μέσα ενημέρωσης, άνθρωποι του αθλητισμού και φίλαθλοι, συστρατεύτηκαν στον ενιαίο σκοπό, που δεν ήταν άλλος από το να ξαναδούμε την αγαπημένη Παναχαϊκή στη θέση που της αξίζει.

Άλλωστε οι Πατρινοί φίλαθλοι θέλουν η ομάδα μας να συγκαταλέγεται στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου, να είναι μια από τις πιο ξακουστές της χώρας.

Η ισχύς εν τη ενώσει. Έτσι όλοι έβαλαν και από ένα λιθαράκι στο κτίσιμο ενός αρραγούς μετώπου, που προκάλεσε (και) την επιθυμητή πολιτική πρωτοβουλία από την πλευρά της κυβέρνησης με την ψήφιση της απαιτούμενης τροπολογίας για τον καταλογισμό των χρεών σ’ αυτούς που (ως διοικούντες του παρελθόντος) τα προκάλεσαν.

Ο δρόμος, λοιπόν, άνοιξε διάπλατα (και) για την οικονομική εξυγίανση, ενώ σε μια ευτυχή συγκυρία η θετική αυτή εξέλιξη συνέπεσε με την άνοδο της Παναχαϊκής στη Football League, τη Β΄ Εθνική όπως έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε από παλιά.

Γι’ αυτές τις πρώτες αυτές νίκες της Παναχαϊκής Συμμαχίας αξίζουν θερμά και εγκάρδια συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνέβαλαν και συνεχίζουν να συμβάλλουν στην κοινή προσπάθεια. Πρωτίστως, όμως, τα συγχαρητήρια ανήκουν στους πρωτεργάτες της και κυρίως στον άνθρωπο που καθοδηγεί με μαεστρία την Παναχαϊκή Συμμαχία με τον ίδιο περίτεχνο τρόπο που έπαιζε στους αγωνιστικούς χώρους: τον Κώστα Κατσουράνη. 

Ο εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο. Ο δρόμος για να καμαρώσουμε πάλι την Παναχαϊκή στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου παραμένει μακρύς και δύσκολος.

Επομένως , για να φτάσουμε στον επιθυμητό προορισμό, τα βήματα μας πρέπει να είναι μικρά και σταθερά. Κοντινές μπαλιές και σίγουρες. Δεν πρέπει να βιαστούμε και να παρασυρθούμε σε  άλματα αβεβαιότητας. Όλοι ανυπομονούμε να δούμε την αγαπημένη μας Παναχαϊκή να αγωνίζεται στη Super League, όλοι επιθυμούμε την αναβίωση των χρυσών εποχών της, όταν ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.   

Ωστόσο, για να ζήσουμε πάλι αυτές τις μεγάλες μέρες, πρέπει να οπλιστούμε με υπομονή. Διότι είναι η αρετή της υπομονής που θα φέρει, μέσα από ένα συγκεκριμένο σχέδιο με μακροπρόθεσμους στόχους, τα αποτελέσματα που θέλουμε.

Ας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι η αρχή (που ήταν και η πιο δύσκολη) έγινε. Είναι πλέον στο χέρι μας να συνεχίσουμε όλοι μαζί με την ίδια σταθερότητα, για την αγαπημένη μας ομάδα, για την ομάδα – σύμβολο της Πάτρας, επιβεβαιώνοντας και στην πράξη τον ορισμό της Παναχαϊκής Συμμαχίας, για την οποία, ως Πατρινοί, θα δικαιούμαστε να είμαστε υπερήφανοι.

Μια Παναχαϊκή Συμμαχία που θα είναι στην πραγματικότητα συμμαχία των πολλών και όχι των λίγων που έβαλαν τα αρχικά θεμέλια της.