Με νέο τρόπο οι απαγωγείς έδειξαν ότι ο 54χρονος επιχειρηματίας είναι ζωντανός: Έστειλαν μήνυμα- απάντηση σε ερώτηση που μόνο εκείνος θα μπορούσε να γνωρίζει
Μετά τα sms ήρθε και η απόδειξη ζωής για τον Μιχάλη Λεμπιδάκη
Όπως γράφει το cretalive. gr aυτή τη φορά δεν επέλεξαν να στείλουν ένα βιντεομήνυμα μέσω USB οι απαγωγείς όπως έκαναν την πρώτη φορά για να βεβαιώσουν πως ο Μιχάλης Λεμπιδακης είναι ζωντανός, αλλά διαφοροποιήθηκαν !
Επέλεξαν ο απαχθείς να δώσει απάντηση σε ερώτηση της οικογένειας που μόνον αυτός θα μπορούσε να ξέρει.
Το μήνυμα εστάλη γραπτώς όπως γραπτώς και απαντήθηκε και που μέσα σε αυτό φαίνεται πως ο 54χρονος επιχειρηματίας είναι ζωντανός, αναπτερώνοντας τις ελπίδες της οικογένειας πως θα υπάρξει αίσιο τέλος στην απίστευτη περιπέτειά του!
Όπως έγραψε την Κυριακή το Πρώτο ΘΕΜΑ, οι απαγωγείς είχε επανεμφανισθεί μετά τη δραματική επιστολή- έκκληση της οικογένειάς του, δίνοντάς της μια σταγόνα αισιοδοξίας.
Πέρα από το μήνυμα που έστειλαν, με το οποίο δήλωσαν ότι είναι παρόντες για έναν νέο γύρο διαπραγματεύσεων για τα λύτρα και την απελευθέρωση του ομήρου τους, ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι πράγματι η διαδικασία της διαπραγμάτευσης και η προσπάθεια να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο ποσό βρίσκονται και πάλι σε εξέλιξη. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η οικογένεια έχει εντείνει πλέον τις προσπάθειες για να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, με δεδομένες τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που προκαλούν τα capital controls, αλλά και το γεγονός ότι η δυνατότητά της να εξασφαλίσει μετρητά απέχει παρασάγγας από τις απαιτήσεις των απαγωγέων. Ηδη από την αρχή του θρίλερ η οικογένεια Λεμπιδάκη είχε διαμηνύσει στους απαγωγείς ότι δεν θα μπορούσε με ίδιες δυνάμεις να συγκεντρώσει πάνω από 8-10 εκατ. ευρώ.
Οι απαγωγείς από το μεσημέρι της 30ής Μαρτίου, οπότε ο Μιχάλης Λεμπιδάκης έπεσε στην ενέδρα που του είχαν στήσει, ακολούθησαν την τακτική της ψυχολογικής εξόντωσης των μελών της οικογένειάς του με ένα καλά προμελετημένο σχέδιο. Εκαναν την πρώτη επικοινωνία αρκετές ημέρες μετά την απαγωγή, όταν η αγωνία της οικογένειας βρισκόταν στο κατακόρυφο, και τα μηνύματα που ακολούθησαν ήταν με το σταγονόμετρο, σε μια σαφή προσπάθεια όχι απλώς να μην κάνουν λάθος, αλλά να παίξουν με την οριακή ψυχολογική της κατάσταση.
Ιδιαίτερα κατά το πρώτο διάστημα μετά την απαγωγή η οικογένεια και οι διαπραγματευτές της Αστυνομίας που βρέθηκαν στο πλευρό της είχαν να αντιμετωπίσουν και διάφορους κακόβουλους οι οποίοι με τηλεφωνήματα και μηνύματα υποδύθηκαν τους απαγωγείς πιστεύοντας ότι θα μπορούσαν να αποσπάσουν χρήματα, ενώ παράλληλα δημιουργούσαν κι ένα θολό τοπίο γύρω από την υπόθεση και τους πραγματικούς της πρωταγωνιστές. Η ίδια αγωνία υπήρξε και τις προηγούμενες ημέρες, όταν οι απαγωγείς έστειλαν εκ νέου μήνυμα, αν και αρχικά διατυπώθηκαν αμφιβολίες για την αυθεντικότητά του. Αυτές όμως έχουν πλέον αρθεί και η διαδικασία της διαπραγμάτευσης είναι και πάλι ενεργή, αφού έδωσαν «απόδειξη ζωής» όχι πλέον με βίντεο, αλλά με την ερώτηση που θα μπορούσε μόνο το θύμα τους να γνωρίζει την απάντηση.
Είχε προηγηθεί η δραματική ανακοίνωση της οικογένειας με την οποία γνωστοποιούσε «το πέρας των διαπραγματεύσεων» πριν από δύο εβδομάδες. Με τη συγκεκριμένη ανακοίνωση, που για κάποιους ήταν παρακινδυνευμένη κίνηση, η οικογένεια έστειλε ουσιαστικά μήνυμα στους απαγωγείς να κάνουν το επόμενο βήμα, από τη στιγμή που τους έλεγαν ότι είναι πλέον προετοιμασμένοι για τα χειρότερα. Αυτό άλλωστε κρυβόταν στα λόγια «ύστερα από 80 εφιαλτικές μέρες και παρ’ όλες τις ανθρωπίνως δυνατές προσπάθειες, ο Μιχάλης μας δεν επέστρεψε κοντά μας. Σήμερα, συμπληρώνονται 53 μέρες χωρίς νέα για την κατάστασή του και η οικογένειά μας βυθίζεται σε απόγνωση».
Ρεκόρ διάρκειας
Η απαγωγή Λεμπιδάκη έχει πλέον καταρρίψει το ρεκόρ διάρκειας το οποίο είχε η αντίστοιχη του επιχειρηματία Γιάννη Ζώνα, που είχε παραμείνει επί δύο μήνες στα χέρια των απαγωγέων του. Ταυτόχρονα καταρρίπτει και το ρεκόρ σχετικά με τις απαιτήσεις των απαγωγέων, αφού ξεκίνησαν βάζοντας τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη, της τάξης των 100 εκατ. ευρώ.
Επιπλέον, η προσπάθεια της Αστυνομίας να «χαρτογραφήσει» την υπόθεση και να φτιάξει ένα πρώτο προφίλ των δραστών σκοντάφτει σε δεδομένα που συναντώνται πρώτη φορά σε τέτοια υπόθεση. Το βασικό είναι ότι αυτοί που κρατούν στα χέρια τους τον Μιχάλη Λεμπιδάκη έχουν μελετήσει καλά τα λάθη που έγιναν σε υποθέσεις απαγωγών κατά το παρελθόν και δεν τα επαναλαμβάνουν.
Ταυτόχρονα, προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι οι δράστες χρησιμοποιούν αριστοτεχνικά τις δυνατότητες της τεχνολογίας, ενώ δεν παραβλέπουν το γεγονός ότι έχουν καταφέρει να κρατούν έναν άνθρωπο επί τρεις μήνες χωρίς να έχουν κινήσει υποψίες στην περιοχή όπου έχουν βρει κρησφύγετο. Πώς κινούνται; Πώς ανεφοδιάζονται για να καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκες; Από πότε βρίσκονταν στη συγκεκριμένη περιοχή ώστε να μην προκαλούν ερωτήματα; Είναι πιθανό να μετακινούνται και, αν ναι, πώς παίρνουν τέτοιο ρίσκο; Ολα αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν μετά τη λήξη του θρίλερ...
