Θυμάσαι εκείνο το στενό δωμάτιο στην υπόγα στην Αγυιά στο Super B; Θυμάσαι που σε έκανα κάμεραμαν για να τραβήξεις την σύλληψη του ληστή Κώστα Σαμαρά; Θυμάσαι που σου φώναζα για να μάθω πόσα ρεπορτάζ έχεις μοντάρει και σου 'λεγα ότι θα πρέπει να τρέξεις για το δελτίο των 9.30; Το μόνο που δεν περίμενα είναι να κάνω σπικάζ για τον θάνατό σου Κωστή.
Αλλά εσύ ξέρεις πως τα 'χει αυτά η δουλειά μας. Να κάνεις ρεπορτάζ τον θάνατο των φίλων σου. των συνεργατών σου. Εκείνων που για πολλά χρόνια αναπνέατε τον ίδιον αέρα κάτω από τα φώτα στα στούντιο.
Οπως έκανα και το ρεπορτάζ για τον φίλο μας τον Κώστα Αντωνόπουλο, τον άνδρα της Ανθης Ροδοπούλου. Θυμάσαι που μαζί ετοιμάζατε το στούντιο για να πει η Ανθη το δελτίο; Κωστή μου ήσουν από τους πρώτους στην τηλεόραση. Την στήσαμε μαζί. Βάλαμε πολλά λιθαράκια. Γειά σου ρε Κωστή.
Γειά σου Κώστα Νικολοβιένη. Ξέρω καλά ότι έδωσες πολλά και πήρες λίγα. Το ξέρω καλά. Το ξέρει και η τηλεόραση της Πάτρας αυτό!
Ο φίλος σου
Κωνσταντίνος Φλαμής
Η φωτογραφία μου στο άρθρο είναι για σένα Κωστή. Γιατί είναι από εκείνη την χρονιά που ξεκινήσαμε να κάνουμε τηλεόραση στην Πάτρα. Super B 1991.