Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Έχει παρατηρηθεί ότι οι πάσης φύσεως αναπλάσεις, ανακαινίσεις, αποκαταστάσεις κτηρίων, πλατειών και άλλων ιστορικών χώρων στις μέρες μας, στέφονται συνήθως – και δυστυχώς – από πλήρη αποτυχία.
Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα. Εστιάζω στην Πάτρα, όπου η …ανάπλαση της ιστορικής πλατείας Γεωργίου ήταν και η καταστροφή της.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Μητροπολιτικό Ναό Πατρών, ο οποίος επλήγη – εδώ και πολλά χρόνια - από σεισμούς και από τη φθορά του χρόνου και είχαμε εργασίες αποκατάστασης, τις οποίες, όμως, ακολούθησαν και άλλες παρεμβάσεις που φθάνουν μέχρι σημείου αλλοιώσεως του διατηρητέου μνημείου.
Μπορεί ο ναός να «οπλίστηκε» ώστε να αντέχει τους κραδασμούς του χρόνου, αλλά εσωτερικά έχει αλλάξει τόσο πολύ η φυσιογνωμία του ώστε να μην αναγνωρίζουμε πια την Ευαγγελίστρια των παιδικών μας χρόνων.
Μπήκαν προσκυνητάρια ασχέτων προς την ιστορία και την παράδοση του ναού αγίων και τώρα αγιογραφείται το ιερό βήμα, το οποίο δεν ήταν ποτέ πριν αγιογραφημένο. Έχει προηγηθεί η αγιογραφία «Ο Αναπεσών» πάνω από την είσοδο του ναού, η οποία επίσης δεν υπήρχε.
Γεννάται το ερώτημα: Έχει δώσει άδεια η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων γι’ αυτές τις παρεμβάσεις; Αν ναι, με ποιο σκεπτικό άραγε; Αν όχι, οφείλει να σταματήσει τώρα τις εργασίες που προσβάλλουν το μνημείο.
Θα πει κανείς για αγιογραφίες και προσκυνητάρια πρόκειται, πού το κακό; Το κακό έγκειται στην αυθαιρεσία πάνω σε ένα μνημείο που υπάρχει με συγκεκριμένο τρόπο μέσα στο χρόνο και γι’ αυτό προστατεύεται (υποτίθεται…).
Δεν τρέφω αυταπάτες ότι θα γίνει κάτι. Απλώς καταγράφω το γεγονός για να ξέρουν οι υπεύθυνοι της Μητροπόλεως Πατρών (με πρώτο τον Μητροπολίτη, δεύτερο τον προϊστάμενο του Μητροπολιτικού Ναού Αμβρόσιο Γκουρβέλο κ.ο.κ.) ότι υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι δεν δέχονται τις αυθαίρετες και κακόγουστες παρεμβάσεις τους στην Ευαγγελίστρια.
Φυσικά θα συνεχίσουν απτόητοι. Όπως και εμείς, άλλωστε, καταγγέλλοντας την καταστροφή του μνημείου επί των ημερών τους.
