Για τις εξελίξεις στην υπόθεση του Καζίνο Ρίου, α) μετά την τριμερή συμφιλιωτική συνάντηση την Πέμπτη 30/11/2017 στην Αθήνα και β) με αφορμή την δημόσια διαβούλευση που βρίσκεται σε εξέλιξη, του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών «Ρύθμιση της αγοράς παιγνίων» για τις επιχειρήσεις τύπου «καζίνο» (νέες αδειοδοτήσεις, δυνατότητα μεταφοράς έδρας και φορολογικές απαλλαγές) έχω να δηλώσω πλέον τα εξής:
«Κατά τους τελευταίους οκτώ μήνες, σε αλλεπάλληλες συναντήσεις και διαβουλεύσεις, κάναμε μια προσπάθεια στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας να ρυθμίσουμε οφειλές προς τους εργαζομένους, διασφαλίζοντας κατά προτεραιότητα το μέλλον της απασχόλησης στην επιχείρηση. Μετά την παρέλευση τριών συνεχών συμφιλιωτικών συναντήσεων, με τελευταία και αυτή που είχε προγραμματιστεί πρόσφατα στο Υπουργείο Εργασίας, διαπιστώνουμε ότι δογματισμοί, αγκυλώσεις και αντιπαραθέσεις ακυρώνουν κάθε καλόπιστη δυνατότητα επίλυσης της κρίσης. Στο κλίμα αυτό, εκτιμώ ότι δεν είναι δυνατόν σήμερα να βρεθεί μια φόρμουλα προκειμένου η επιχείρηση να γίνει βιώσιμη. Η αδιαφορία αυτή, δεν βοηθά για να ξεπεραστούν δογματισμοί και γραφειοκρατία ούτε καν για να προκύψει και να τηρηθεί μια συμφωνία κυρίων πάνω στο κοινό συμφέρον σχετικά με το μέλλον της απασχόλησης. Από την αρχή πιστεύαμε και συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως η προσφυγή, κοινά και με οργανωμένο τρόπο στον εξωδικαστικό μηχανισμό, θα ήταν η μόνη λύση διεξόδου. Κάποιοι εφησύχασαν με τις συμφωνίες για το άρθρο 106Β που είναι καταστροφικό για το μέλλον, κάποιοι δεν ήθελαν να βρεθούν λύσεις, βάζοντας προσκόμματα. Σε αυτή την περίπτωση ισχύει ότι ο καθένας παίρνει το μερίδιο των ευθυνών το οποίο θα καταλογιστεί από την κοινωνία. Τότε όμως θα είναι αργά. Εμείς εξαντλήσαμε ΟΛΑ τα περιθώρια παρέμβασης. Φοβάμαι πως η κατάσταση οδηγείται στην καταστροφή».
