Η Τέχνη της Ξερολιθιάς φιγουράρει πλέον στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO.
Την εγγραφή της Τέχνης της Ξερολιθιάς στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας ενέκρινε μετ’ επαίνων η Διακυβερνητική Επιτροπή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) στη 13η ετήσια συνεδρίασή της (Port Louis, Μαυρίκιος, 26 Νοεμβρίου - 1 Δεκεμβρίου 2018), ύστερα από τον κοινό φάκελο υποψηφιότητας που υπέβαλε η Ελλάδα (Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς) μαζί με άλλες επτά χώρες (Γαλλία, Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρος, Σλοβενία).
Οι ξερολιθικές κατασκευές συνδέονται άμεσα με την παραδοσιακή οργάνωση του παραγωγικού χώρου των αγροτικών κοινοτήτων και με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα κάθε τόπου.
Αποτελούν παγκόσμιο σύμβολο και τεκμήριο της σχέσης που συγκροτήθηκε ιστορικά μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος, καθώς είναι οι πανταχού παρόντες μάρτυρες του ανθρώπινου μόχθου. Σε κάθε τους μορφή –μονοπάτια, γεφύρια, αναβαθμίδες, εντυπωσιακά σύνολα καλλιεργειών σε πεζούλες, ταπεινά κτίσματα γεωργοκτηνοτροφικής χρήσης, ποικίλες κατασκευές που υποστηρίζουν συστήματα διαχείρισης του νερού, τοίχοι αντιστήριξης, περιφράξεις, διαμόρφωση χωραφιών και κήπων, οδικά δίκτυα– οι ξερολιθικές κατασκευές συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην οικολογική ισορροπία, ειδικά σε περιοχές που μαστίζονται από την εδαφική διάβρωση και άλλες δυσμενείς κλιματικές και εδαφικές συνθήκες.
Η τέχνη της ξερολιθιάς εξασκείται και σήμερα (όπως και στο παρελθόν) από αγρότες και επαγγελματίες τεχνίτες της πέτρας. Η μετάδοση της παραδοσιακής τεχνογνωσίας στις νεότερες γενιές γίνεται από τους παλαιότερους κατόχους της τέχνης (μάστορες) αλλά και από οργανωμένους φορείς εκμάθησης και εξάσκησης.
Τα τελευταία χρόνια πάντως η συμβολή της στην οργάνωση και συγκρότηση τοπίων και ταυτοτήτων υπογραμμίζεται πλέον σε διεθνές επίπεδο όλο και περισσότερο.
Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΥΠΠΟ η Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Υπηρεσία του ΥΠΠΟΑ, αρμόδια για την εφαρμογή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) στην Ελλάδα, αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάδειξη του ελληνικού αγροτικού τοπίου ως πολιτισμικού αγαθού, καθώς αποτελεί ένα ευρύ πλέγμα πολιτισμικών εμπειριών και βαθιά ριζωμένων στον χρόνο πολιτισμικών πρακτικών, μεταξύ των οποίων και παραδοσιακές τεχνογνωσίες, όπως αυτή της ξερολιθιάς.
Το έκτο στοιχείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς που εγγράφει η χώρα μας στην UNESCO
Η Τέχνη της Ξερολιθιάς είναι το έκτο στοιχείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς που εγγράφει η χώρα μας στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (UNESCO, 2003).
Έχουν προηγηθεί το 2013 η Μεσογειακή Διατροφή (από κοινού με την Ιταλία, Ισπανία, Μαρόκο, Πορτογαλία, Κύπρο, Κροατία), το 2014 η Τεχνογνωσία της Παραδοσιακής Μαστιχοκαλλιέργειας στη Χίο, το 2015 η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία, το 2016 το εθιμικό δρώμενο των Μωμόερων σε οκτώ χωριά της Κοζάνης και το 2017 το Ρεμπέτικο.
Η Ελλάδα έχει υποβάλει δύο ακόμα διεθνικούς φακέλους υποψηφιότητας για εγγραφές στον ίδιο Κατάλογο της UNESCO. Πρόκειται για την υποψηφιότητα της Ψαλτικής Τέχνης (Βυζαντινή Ψαλτική), που υποβλήθηκε από κοινού με την Κύπρο, και τη Μετακινούμενη Κτηνοτροφία στη Μεσόγειο και τις Άλπεις (από κοινού με Ιταλία και Αυστρία). Και οι δύο φάκελοι πρόκειται να αξιολογηθούν από τις αρμόδιες επιτροπές της UNESCO το φθινόπωρο του 2019.