Ηλθε η ημέρα που όλοι αναμένουν. Η ώρα της ψήφου!
Άλλος για να …βγάλει το άχτι του.
Άλλος για να στηρίξει τον κουμπάρο του, που το είχε βοηθήσει στο παρελθόν και δεν το λησμονά.
Άλλος για να έλθουν οι …δικοί του στα «πράγματα».
Άλλος γιατί πιστεύει πως πρέπει να συνδράμει στην στήριξη της Δημοκρατίας.
Άλλος για να στείλει μήνυμα πως η ψήφος του έχει δύναμη να ανατρέπει δεδομένα.
Και κάποιοι άλλοι αρέσκονται σε μόνιμη κριτική από το social media. Εκτονώνονται και πλέον θεωρούν πως αφού έβρισαν πατόκορφα τους πάντες έχουν το δικαίωμα να τρέξουν στις δροσερές παραλίες απολαμβάνοντας το μπανάκι τους , μακριά από την αφόρητη ζέστη της πόλης.
Είναι αυτοί που την επομένη θα συνεχίσουν τα κριτικάρουν ότι πετά, κολυμπά και περπατά!
Είναι εκείνοι που θεωρούν ανούσιο να βρεθούν μπροστά από την κάλπη, γιατί όλοι …είναι ίδιοι.
Όμως, παρότι απέχουν από την εκλογική διαδικασία, θεωρούν αυτονόητο δικαίωμά τους να τοποθετούνται από παντός του επιστητού.
Γιατί η δύναμή τους βρίσκεται στο πληκτρολόγιο του κινητού.
Δυστυχώς για μερικούς το δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου έχασε την αξία του από την ώρα που το facebook τους έδωσε το προνόμιο του λόγου.
Είναι όμως η αποχή η απάντηση;
Ας αναρωτηθούν όσοι αμφιταλαντεύονται μεταξύ κάλπης και μπάνιου.
Βουτιές θα κάνεις και αύριο. Πολιτικές όμως δεν θα αλλάξεις όσα μακροβούτια και να επιχειρήσεις την επομένη των εκλογών.
Απλά θα συνεχίσεις να …τρολάρεις, βαυκαλιζόμενος πως κάτι πετυχαίνεις!
