Συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από την εφαρμογή του νομού πλαισίου 1268/1982 για τα ΑΕΙ της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ένας νόμος επηρεασμένος από το πνεύμα των αλλαγών που δημιούργησε ο Μάιος του 68 στα πανεπιστήμια της Δυτικής Ευρώπης με κύρια στόχευση τη συμμετοχική δημοκρατία στο αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ, την κατάργηση της καθηγητικής αυθεντίας, που έθετε τον φοιτητή και η γνώση στον πυρήνα της μεταρρύθμισης.
Ακολούθησε ο νόμος Διαμαντοπούλου που ουσιαστικά χωρίς να αλλάξει τη φιλοσοφία του 1268/1982 αναπροσάρμοσε και μετεξέλιξε το νόμο πλαίσιο.
Αποτελεί εθιμικό δίκαιο στη χώρα μας, κάθε υπουργός παιδείας που παραμένει στη θέση του πάνω από δυο χρόνια να καταθέτει νομοσχέδιο αλλαγών για τα ΑΕΙ, όχι γιατί είναι πάντα αναγκαίο αλλά περισσότερο για να συνδέσει την παρουσία του στο υπουργείο με σημαντικές μεταρρυθμίσεις.
Κατατέθηκε την Πέμπτη 7/7/2022 στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής το σχέδιο νόμου της υπουργού Παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η πρώτη ανάγνωση του μας πείθει για τις προθέσεις του:
Την επιχειρηματική ενίσχυση του Πανεπιστημίου, την αντικατάσταση του αυτοδιοίκητου από ένα μοντέλο διοίκησης συγκεντρωτικό και αυταρχικό, την αντιμετώπιση των φοιτητών ως πελάτες που εισέρχονται στο πολυκατάστημα που λέγεται Πανεπιστήμιο. Πάνω από όλα το κέρδος και για το κέρδος.
Δεν είναι τυχαίο ότι η κυρία Υπουργός προχώρησε σε νομοθετική ρύθμιση για την αναγνώριση των πτυχίων εξωτερικού από ΔΟΑΤΑΠ και την εξίσωση των τριετών σπουδών με τεταρτοετείς σπουδές της Ελλάδας
Το σχέδιο νόμου πλαίσιο για τα ΑΕΙ της κυρίας Κεραμαίως, υπονομεύει την αξία των πτυχίων με την προσθήκη δεκάδων νέων προγραμμάτων που δεν έχουν συνοχή μεταξύ τους.
Επιβάλλει δίδακτρα στα μεταπτυχιακά μετατρέποντας τα μέλη ΔΕΠ σε κυνηγούς ωρών διδασκαλίας.
Καταργεί τις φοιτητικές παρατάξεις που στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων έχουν συνδεθεί με τους αγώνες για τη δημοκρατία και την ελεύθερη έκφραση των ιδεών.
Χρησιμοποιεί ως βασικό επιχείρημα για την ανεργία την ευθύνη των πανεπιστημίων. Στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης οι απόφοιτοι των Ελληνικών πανεπιστημίων δεν βρήκαν δουλειές στην Ελλάδα γιατί δεν υπήρχαν θέσεις εργασίας. Αναγκάστηκαν να μεταναστεύουν σε χώρες του εξωτερικού και με εφόδιο των πτυχίο των Ελληνικών Πανεπιστημίων διαπρέπουν.
Το ερώτημα που τίθεται είναι: στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι όλα αγγελικά πλασμένα; Σαφώς όχι Υπάρχουν παθογένειες, ελλείψεις και σκοπιμότητες που πρέπει να διορθωθούν
Όμως κυρία Υπουργέ,
Όταν το κεφάλι πονά δεν το κόβεις του δίνεις παυσίπονο .
*Υπεύθυνος ΠΑΣΠ, Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών
