Η Anna Possi απαντά στο τηλέφωνο του καφέ, αλλά αμέσως ζητά να την ξανακαλέσουν. «Έχω έναν πελάτη», λέει.
Είναι απόγευμα και η Possi, ιδιοκτήτρια του Bar Centrale στο Nebbiuno, μια μικρή πόλη με θέα τη λίμνη Maggiore στη βόρεια Ιταλία, σερβίρει καφέ από τις 7 το πρωί. Συνήθως τελειώνει στις 7 το βράδυ.
Είναι μια συνηθισμένη εργάσιμη ημέρα για κάθε barista στην Ιταλία, αλλά η Anna Possi απέχει σε ένα βασικό σημείο από τον μέσο barista: σε ηλικία 100 ετών, είναι η γηραιότερη barista της χώρας.
Η εκατοντάχρονη, στην οποία πρόσφατα είχε απονεμηθεί ο τιμητικός τίτλος του Διοικητή της Δημοκρατίας, είναι γνώριμο πρόσωπο στους θαμώνες που έχουν ζήσει τη ζωή τους δίπλα στο καφέ καθώς αυτό ωρίμασε από πρωτοποριακό σε vintage.
«Δουλεύω πάντα – τις Κυριακές, το Πάσχα, τα Χριστούγεννα. Δεν είμαι ποτέ σε διακοπές», λέει.
H δημοσιότητα γύρω από τα 100ά γενέθλιά της, που γιορτάστηκαν στις 16 Νοεμβρίου, έχει δημιουργήσει ένα κύμα νέων πελατών από το εξωτερικό
«Ήμασταν το πιο μοντέρνο μπαρ της πόλης»
Αυτή ήταν η ρουτίνα της Anna Possi από την 1η Μαΐου 1958, όταν άνοιξε το μπαρ με τον σύζυγό της, σερβίροντας εσπρέσο και καπουτσίνο στους πελάτες. Τα αλκοολούχα ποτά προστέθηκαν στο μενού το 1971, όταν το ζευγάρι αγόρασε άδεια λειτουργίας.
Αλλά ήταν το jukebox που τραβούσε τους πελάτες. Το Bar Centrale ήταν το μέρος που έπρεπε να βρεθεί κανείς, και η πελατεία του προερχόταν από μακριά.
«Ερχόντουσαν εδώ για να ανακατευτούν, να χορέψουν», είπε η Possi. «Με ένα τραπέζι ποδοσφαίρου, ήμασταν το πιο μοντέρνο μπαρ της πόλης».
Αφού πέθανε ο σύζυγός της το 1974, αφιέρωσε τη ζωή της στην ανατροφή των δύο παιδιών τους και στο μπαρ.
«Από τότε που πέθανε ο μπαμπάς δεν ήθελε ποτέ να έχει άλλη σχέση», δήλωσε η κόρη της, Cristina. «Επικεντρωνόταν σε εμάς και στη δουλειά».
Δεν αναλώνεται στη νοσταλγία
Η Anna Possi περιέγραψε τη δεκαετία του 1960 έως και τη δεκαετία του 1980 ως «τα πιο όμορφα χρόνια» στην ιστορία του μπαρ. Σημαντικοί πελάτες στην πορεία ήταν οι ποδοσφαιριστές της Μίλαν Gianni Rivera και Fulvio Collovati.
Ωστόσο, η ίδια δεν είναι άνθρωπος που αναλώνεται στη νοσταλγία. Μπορεί το τζουκμπόξ να έχει εξαφανιστεί, αλλά το μπαρ διαθέτει ένα βιβλιοπωλείο, όπου οι πελάτες μπορούν να ανταλλάσσουν βιβλία και να διαβάζουν μαζί με τον καφέ τους.
Αν περάσουν την Κυριακή, μπορούν να δοκιμάσουν ένα κομμάτι σπιτικής μηλόπιτας. «Με εμένα να σερβίρω ακόμα, σήμερα είμαστε γνωστοί ως το vintage bar», δήλωσε η Possi.
Τούτου λεχθέντος, έχει και έναν υπολογιστή στις εγκαταστάσεις, τον οποίο χρησιμοποιεί κάθε πρωί για να μελετά τις ειδήσεις και να συμβουλεύεται το χρηματιστήριο.
«Διαβάζω τα πάντα. Εξακολουθώ να θέλω να μαθαίνω και να κατανοώ καλύτερα τα πράγματα».
«Ο κόσμος έρχεται να με συναντήσει, γιατί είναι αδύνατον να πιστέψουν ότι εξακολουθώ να εργάζομαι»
[Η Anna Possi υπηρετεί στο Bar Centrale από το 1958]
Η Anna Possi υπηρετεί στο Bar Centrale από το 1958. Φωτογραφία: Anna Possi
«Θέλω να ζω, να βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους»
Η τακτική της πελατεία αποτελείται κυρίως από τους συνταξιούχους της πόλης, οι οποίοι μερικές φορές επισκέπτονται για να συνομιλήσουν με την Possi χωρίς να αγοράσουν κάτι.
Όμως η δημοσιότητα γύρω από τα 100ά γενέθλιά της, που γιορτάστηκαν στις 16 Νοεμβρίου, έχει δημιουργήσει ένα κύμα νέων πελατών από το εξωτερικό.
«Ο κόσμος έρχεται να με συναντήσει, γιατί είναι αδύνατον να πιστέψουν ότι εξακολουθώ να εργάζομαι», είπε.
«Όταν φεύγουν, φεύγουν χαρούμενοι και φορτισμένοι – δεν ξέρω τι είναι αυτό που έχω μεταδώσει».
Στην πραγματικότητα, το να βρίσκεται στην παρέα των άλλων είναι αυτό που η Possi πιστεύει ότι είναι το κλειδί της μακροζωίας της. «Δεν θέλω να είμαι μελαγχολική», είπε. «Θέλω να ζω, να βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους».
Yπάρχουν 22.552 άτομα ηλικίας άνω των 100 ετών
Δεν σκοπεύει να σταματήσει τη δουλειά της σύντομα. «Θα συνεχίσω όσο μου το επιτρέπει η υγεία μου», είπε, ενώ συμβουλεύει τους νέους «να επιλέξουν μια δουλειά που να τους αρέσει».
Η Anna Possi συγκαταλέγεται στον αυξανόμενο αριθμό των εκατοντάχρονων της Ιταλίας. Σύμφωνα με στοιχεία της Istat, της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας, μέχρι το τέλος του 2023 θα υπάρχουν 22.552 άτομα ηλικίας άνω των 100 ετών – ο υψηλότερος αριθμός που έχει καταγραφεί.
Η συντριπτική πλειονότητα των Ιταλών εκατοντάχρονων είναι γυναίκες.
Ο γηραιότερος εν ζωή άνθρωπος της Ιταλίας είναι η Claudia Baccarini, 114 ετών, και μόλις ένα μήνα νεότερος είναι η Lucia Laura Sangenito.
Η Emma Morano κατείχε τον τίτλο του γηραιότερου ανθρώπου στον κόσμο για 11 μήνες μέχρι τον θάνατό της το 2017 σε ηλικία 117 ετών.
*Με στοιχεία από theguardian.com