Της Κατερίνας Σολωμού, μέλος του Πολιτικού Κέντρου του ΠΑΣΟΚ
Τις τελευταίες ημέρες ο επικοινωνιακός μηχανισμός της κυβέρνησης επιτέθηκε με όλες του τις δυνάμεις στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη για τις δηλώσεις του σχετικά με την λειτουργία του θεσμού της Δικαιοσύνης στην χώρα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν χρειάζεται τη δική μου συνηγορία. Απάντησε ο ίδιος ανατρέχοντας σε δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, του προέδρου της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη και του Υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη. Με τον τρόπο αυτό αποκαλύφθηκε πλήρως ο υποκριτικός χαρακτήρας των επιθέσεων κατά Ανδρουλάκη, όμως το πραγματικό ζήτημα δεν βρίσκεται σε μια λογική συμψηφισμού, του τύπου «παρόμοια λέγατε κι εσείς».
Ας δοκιμάσουμε όμως να πάμε λίγο πιο πέρα από τη συγκυρία. Ο αείμνηστος Γεώργιος Παπανδρέου είχε πει την αξέχαστη φράση «Και οι κρίνοντες κρίνονται».
Τι σημαίνει αυτή η φράση;
Οι δικαστικές αποφάσεις και πρακτικές διατηρούν πάντα μια αυξημένη πολιτειακή αξία και μια νομική δεσμευτικότητα. Επιδέχονται όμως κριτική που ασκείται με δύο τρόπους. Ενδοδικαστικά με την άσκηση ένδικων μέσων στα εθνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια αλλά και δημόσια με τη διατύπωση γνώμης και άποψης.
Επ’ αυτού δεν χωράει αντίρρηση. Σε υποθέσεις όπως η Novartis, οι υποκλοπές αλλά και η τραγωδία των Τεμπών, κάθε κριτική προσέγγιση, διατύπωση άποψης και ο σχολιασμός, όχι απλώς δεν απαγορεύονται αλλά επί πλέον επιβάλλονται ως στοιχειώδης υποχρέωση.
Αλλά το ΠΑΣΟΚ, δια του προέδρου του, προχώρησε σε ακόμα ένα βήμα. Διατύπωσε τρεις προτάσεις, εν όψει, της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης.
Πρώτον, αλλαγή του τρόπου ηγεσίας της δικαιοσύνης στην επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε να μην επιλέγεται από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα.
Δεύτερον, οι ανώτατοι δικαστές για τέσσερα χρόνια μετά την αφυπηρέτηση τους δεν θα μπορούν να παίρνουν δημόσιο αξίωμα.
Τρίτον, αλλαγή στο νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Οι προτάσεις αυτές αγγίζουν την καρδιά του προβλήματος. Αυτό που λέμε εμείς είναι η πλήρης απεξάρτηση της Δικαιοσύνης από την εκτελεστική εξουσία, η αποφυγή υπονοιών συναλλαγής με την τοποθέτηση ανώτατων δικαστικών που συνταξιοδοτούνται σε δημόσια αξιώματα και φυσικά την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών ώστε αυτοί να λογοδοτούν στην τακτική Δικαιοσύνη.
Είναι εντυπωσιακό αλλά στις προτάσεις αυτές επιφυλάχθηκε υποδοχή πλήρους σιωπής. Κυρίως από την κυβέρνηση αλλά και από τα λοιπά κόμματα του συνταγματικού τόξου.
Όμως εμείς θα επιμείνουμε να δείχνουμε το δρόμο που θα επιτρέψει στη Δικαιοσύνη να ανακτήσει την πλήρη εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.