της Αναστασίας Γιάμαλη, δημοσιογράφου
Από τις 26 Iανουαρίου οπότε και διοργανώθηκαν οι πρώτες συγκεντρώσεις για τα Τέμπη μέχρι την κορύφωση τους στην συμπλήρωση των δύο ετών από την τραγωδία στις 28 Φεβρουαρίου που αποτέλεσε τομή για τις συγκεντρώσεις στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, η κυβέρνηση πασχίζει να αλλάξει την ατζέντα. Από τη μία η δυσαρέσκεια και η φθορά όπως εκφράζεται στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών κι από την άλλη η απομάκρυνση παραδοσιακών ακροατηρίων της ΝΔ από την παράταξη, ανάγκασαν την Πειραιώς να επιχειρήσει κάμποσες επανεκκινήσεις. Όχι με επιτυχία.
Η ΝΔ όπως αποκαλύπτεται το τελευταίο διάστημα από πληθώρα ρεπορτάζ έχει έναν καλοκουρδισμένο μηχανισμό επικοινωνίας – εντός κι εκτός των τειχών – που μετατρέπει σε είδηση οτιδήποτε έχει σημασία για την κυβέρνηση. Από τη στοχοποίηση των εχθρικών φωνών μέχρι την ανάδειξη ανύπαρκτων δημοσιολογούντων σε αυθεντίες. Η υπόθεση των Τεμπών είναι μια χαρακτηριστική αλλά όχι μοναδική περίπτωση.
Αυτό το κέντρο στρατηγικής και επικοινωνίας λοιπόν, τα ζύγισε τα μέτρησε κι αποφάσισε πρώτον, να προχωρήσει σε αλλαγή της ατζέντας επί το θετικότερο, επαναφέροντας και μπαγιάτικα συνθήματα όπως το «το είπαμε το κάναμε» και δεύτερον, να επαναπροσεγγίσει τα ακροατήρια που της έδωσαν το 41% στις εθνικές εκλογές του 2023.
Με τον ανασχηματισμό, η αλλαγή της ατζέντας δεν πέτυχε. Τα περί ανανέωσης και υπουργικού συμβουλίου των ήδη από καιρό υπουργοποιημένων «40άρηδων» κόλλησαν στα ερωτήματα για τον Αρίστο Δοξιάδη που παρέμεινε για 48 ώρες υφυπουργός Ανάπτυξης και στα ανιστόρητα περί «τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» του υφυπουργού Ενέργειας, Νίκου Τσάφου.
Με την ανακοίνωση της αύξησης στις αποδοχές των ενόπλων δυνάμεων, πάλι δεν πέτυχε. Η απόφαση που αφορά αυξήσεις που θα κυμαίνονται από 13% έως 20% ανάλογα με τον βαθμό και τη θέση, έφερε περισσότερες αντιδράσεις απ’ όσα «μπράβο» καθώς αφορά μόνο τις Ένοπλες Δυνάμεις, δηλαδή τον Στρατό, το Ναυτικό και την Αεροπορία, γιατί σου λέει έκανε οικονομία το υπουργείο Άμυνας κι εξοικονόμησε 150 εκατομμύρια που θα χρηματοδοτήσουν εν πολλοίς τις συγκεκριμένες αυξήσεις. Οι ένοπλες δυνάμεις είναι προνομιακό κοινό αλλά και οι λοιποί ένστολοι (Λιμενικό, Αστυνομία, Πυροσβεστική) είναι μέρος της ίδιας δεξαμενής και δεν χάρηκαν ιδιαίτερα που έμειναν εκτός αυξήσεων.
Ούτε με την πανηγυρική ανακοίνωση της εκδήλωσης περαιτέρω ενδιαφέροντος για έρευνες υδρογονανθράκων στον ελλαδικό θαλάσσιο χώρο από την αμερικανική εταιρεία Chevron άλλαξε η ατζέντα. Παρά τα περί ελκυστικού επενδυτικού προορισμού που του έκανε την τιμή η μεγάλη αμερικανική εταιρεία και παρά τα στομφώδη περί ανάδειξης της χώρας μας σε αξιόπιστο και στρατηγικό σύμμαχο στους ταραγμένους καιρούς του Τραμπ που καλοκοιτάει και τον Σουλτάνο.
Ακόμη κι η έκδοση και αποτύπωση σε χάρτη του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού καθώς για πρώτη φορά κατατίθενται σε επίσημο κείμενο της Ε.Ε. τα απώτατα δυνητικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας χωρίς όμως αυτό να συνοδεύεται και από ανακήρυξη ΑΟΖ επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί ως πράξη εθνικής υπερηφάνειας κι όχι σαν υποχρέωση τήρησης της προθεσμίας που μας είχε δώσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καθώς για τη μη κατάθεση είχε ήδη επιβληθεί στη χώρα μας πρόστιμο από την Κομισιόν. Είχε προηγηθεί και μία ακόμη απόπειρα αλλαγής της ατζέντας με την πόντιση του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας Κύπρου, η οποία όμως παραπέμφθηκε στις καλένδες.
Και σε όλο αυτό, προσθέστε και την πανηγυρική ανακοίνωση για την απόκτηση μίας τέταρτης Belharra και βέβαια της «Ασπίδας του Αχιλλέα» όπως βαφτίστηκε ο δικός μας Θόλος.
Μετά λοιπόν από την επίκληση στο πατριωτικό αντανακλαστικό και τις αυξήσεις στις ένοπλες δυνάμεις ήρθε η σειρά των συνταξιούχων και των ενοικιαστών να «λάβουν» ένα σίγουρα δημοσκοπικό, ενδεχομένως μόνιμο κι αναμφίβολα ανεπαρκές βοήθημα. Όχι γιατί οι κυβερνώντες είναι νοικοκύρηδες. Άλλωστε, τα ληξιπρόθεσμα χρέη του κράτους έχουν ξεπεράσει τα 3,5 δισ. ευρώ ενώ η κυβέρνηση τα παρέλαβε στο 1,5 δισ. ευρώ το 2019. Ούτε γιατί πάταξαν τη φοροδιαφυγή όπως κομπάζουν. Αντίθετα, το πλεόνασμα είναι το αποτέλεσμα των έμμεσων φόρων, της μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας και της πάγιας υποχρηματοδότησης του κοινωνικού κράτους. Ενδεικτικά, η δημόσια δαπάνη υγείας είναι στο 5,9% του ΑΕΠ την ώρα που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 8,8%.
Επόμενος σταθμός λοιπόν, η ΔΕΘ. Εκεί αναμένονται κι άλλες παροχές δημοσκοπικού χαρακτήρα από το κόμμα που ξόρκιζε την επιδοματική πολιτική για την επαναπροσέγγιση των δεξαμενών των ψηφοφόρων που έχουν απομακρυνθεί από τη Νέα Δημοκρατία. Τη συνταγή των παροχών, δοκίμασαν κι άλλοι πριν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, από τον εκσυγχρονιστή Κώστα Σημίτη ως τον «λαϊκιστή» Αλέξη Τσίπρα, ωστόσο δεν κατάφεραν να «κλειδώσουν» την επόμενη θητεία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όμως, ανακοίνωσε σε πρόσφατη συνέντευξη του ότι ετοιμάζεται για την τρίτη θητεία του. Το αν πρόκειται για αλαζονικό ιδεασμό ή για ρεαλιστικό ζύγισμα, θα φανεί. Παρότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που διάβασαν τα περί τρίτης θητείας περισσότερο ως μήνυμα στο εσωτερικό, η κοινωνία θα πει την τελευταία λέξη. Μέχρι τότε, μετράτε restart!
ΤΑ ΝΕΑ
