Καθώς βρισκόμαστε στην επόμενη ημέρα μπορούμε να συνοψίσουμε πιο ψύχραιμα όλη αυτήν τη διαμάχη για τις τηλεοπτικές άδειες.
Το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο παρέμεινε επί 25 χρόνια άναρχο και χωρίς άδειες σε όσους εξέπεμπαν ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα. Το γεγονός αυτό συνιστά μια σοβαρή ευθύνη όσων κυβέρνησαν αυτόν το διάστημα, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Η διαπίστωση είναι πέραν πάσης αμφιβολίας και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι τα κόμματα αυτά δεν εκφράζουν την παραμικρή αυτοκριτική διάθεση για την κραυγαλέα τους παράλειψη.
Αλλά οι παραλείψεις των άλλων δεν δικαιώνουν αυτόματα τις αποφάσεις της νυν κυβερνητικής πλειοψηφίας. Το όνειρο όλων των εξουσιών είναι ο έλεγχος των μέσων ενημέρωσης κι αυτό ακριβώς επιχειρεί και η τωρινή εξουσία κι όλα τα υπόλοιπα είναι δήθεν. Να καταργήσει τη διαπλοκή των άλλων και να οργανώσει τη δική της.
Να αποτολμήσω και μια πρόβλεψη. Ο νόμος Παππά δεν θα εφαρμοστεί και όχι μόνο για νομικούς λόγους αλλά επειδή προβλέπει ρυθμίσεις που συγκρούονται με την ίδια την πραγματικότητα, λόγου χάριν ο ελάχιστος αριθμός των εργαζομένων στα υπό αδειοδότηση κανάλια και πολλά άλλα που είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Μακρά εμπειρία μας δείχνει ότι ο κυβερνητικός έλεγχος των μέσων ενημέρωσης είναι πρακτικά ανέφικτος και στο φινάλε καταλήγει σε διαπλοκή που υπονομεύει τόσο τους κυβερνώντες όσο και την ενημέρωση. Η πορεία αυτή είναι αναπόφευκτη, την έχουμε ζήσει στο παρελθόν και τώρα θα την ξαναζήσουμε σε μια δήθεν νέα εκδοχή που όμως είναι μία από τα ίδια.