Ο απόπλους του Σάββα Θεοδωρίδη προς τις αιώνιες θάλασσες ξεκίνησε… Ο αιώνιος έφηβος του Ολυμπιακού, ο πιο πιστός στρατιώτης του Συλλόγου είχε τον αποχαιρετισμό που του άξιζε, πριν αρχίσει το μεγαλύτερο ταξίδι του…
Ήταν όλοι εκεί για το καλό κατευόδιο, για να εκφράσουν την εκτίμηση τους, τον θαυμασμό τους, την αγάπη τους. Τα παιδιά του, οι στενοί συγγενείς, ο ηγέτης του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης, ο πρόεδρος της UEFA, Αλεξάντερ Τσεφέριν, ο Μισέλ Πλατινί, προσωπικός φίλος του εκλιπόντος, παλαίμαχοι του Ολυμπιακού και άλλων ομάδων όπως ο Δομάζος και ο Γιάννης Μώραλης. Ήταν εκεί ο Γιάννης Μώραλης, ο Κριστιάν Καρεμπέ, ο Πέδρο Μαρτίνς, οι παίκτες.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν ήταν εκεί, λόγω των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας. Όμως, νοητά όλοι βρέθηκαν στη Μητρόπολη Αθηνών το μεσημέρι της Πέμπτης και είπαν το «αντίο» τους στον Σάββα Θεοδωρίδη. Ο οποίος, μετά το συγκινητικό επικήδειο του Βαγγέλη Μαρινάκη, αναχώρησε για το Α’ Νεκροταφείο υπό το σύνθημα «Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-Α-ΚΟΣ» να δονεί την ατμόσφαιρα…
Έτσι όπως άξιζε ο Σάββας Θεοδωρίδης, αφού στον Ολυμπιακό αφιέρωσε όλη τη ζωή του. Έγινε «ερυθρόλευκος» από παιδί και έφυγε πρωταθλητής… Για 67 χρόνια ήταν στον Ολυμπιακό απ’ όλα τα μετερίζια και έφυγε τυλιγμένος με το έμβλημα του δαφνοστεφανωμένου. Τον οποίο αγάπησε και υπηρέτησε όσο κανείς άλλος…
Σάββα Θεοδωρίδη, αιωνία σου η μνήμη!
Ο επικήδειος λόγος του Βαγγέλη Μαρινάκη για τον Σάββα Θεοδωρίδη.
Αναλυτικά:
«Πολυαγαπημένε Σάββα
Ήσουν για μένα μέλος της οικογένειας μου, συνοδοιπόρος και φίλος, θερμός συμπαραστάτης στα δυσκολα και πάντα στην πρώτη γραμμή χωρίς ποτέ να κάνεις βήμα πίσω.
Χωρίς δεύτερη σκέψη ή δισταγμό έβαζες τα στήθη σου μπροστά απέναντι σε όλους στα γήπεδα, στις εκλογές, στην καθημερινότητα μας.
Ήταν μια κοινή στάση ζωής και για τους δυο μας και κάτι που μας ένωνε μέχρι τέλους. Και φυσικά στο τέλος νικητής ήταν πάντα ο Πειραιάς και ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
Ο τρόπος που αγαπούσες τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ είναι φάρος φωτεινός για όλους μας και η Ιστορία της ομάδας μας φιλόξενα σου ανοίγει την αγκαλιά της και σε περιβάλλει με το χρυσό στεφάνι του δαφνοστεφανωμένου έφηβου.
Γιατί αυτό ήσουν πάντα. Ένας έφηβος με φωτιά στην ψυχή.
Γεμάτος πάθος για τη ζωη, ΔΥΝΑΜΗ και φυσικά γεννημένος Νικητής.
Έφυγες όπως σου αρμόζει:
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι έζησες ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ στη ζωή σου!
Παντα έλεγες ότι ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ σου δίνει ζωή. Κι εσύ όμως έδινες στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και σε ολους μας ζωή με το πάθος σου.
Είμαι σίγουρος ότι οι γίγαντες του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ σε περιμένουν στην πόρτα του Παραδείσου.
Απο σήμερα, στο αγαπημένο σου Καραισκάκη, μια θεση ακριβώς πάνω απο τον πάγκο της ομάδας μας θα είναι για πάντα κενή με ένα λουλούδι, για να παρακολουθούμε μαζί τη μεγάλη μας αγάπη. για να είσαι πάντα παρών και να μας δίνεις κουράγιο και σιγουριά όπως έκανες μέχρι σήμερα!
ΣΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ, ότι όλοι μαζί θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και να δημιουργούμε έναν ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ νικητή, ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ, ΕΥΡΩΠΑΙΟ, που θα κάνει κάθε Έλληνα υπερήφανο.
Ότι ήθελες και λάτρευες και εσύ σε όλη σου τη ζωή!
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
ΠΑΝΤΟΤΙΝΕ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ»
