H oμιλία της βουλευτού Αχαΐας της Νέας Αριστεράς, Σίας Αναγνωστοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2025, χθες Σάββατο 14.12.2024:
Κύριοι Υπουργοί, κύριε Υφυπουργέ, χαίρομαι που είναι εδώ σχεδόν όλοι οι Υπουργοί που μας αφορούν. Λείπει ο Υπουργός Υγείας, αλλά αυτό είναι άλλο «κεφάλαιο». Μίλησε ο κ. Γεραπετρίτης, ο Υπουργός Εξωτερικών. Τον άκουσα με προσοχή. Είπε ότι έχει περιορισμένο προϋπολογισμό το Υπουργείο Εξωτερικών, γιατί υπάρχουν οι κοινωνικές δαπάνες και τα Υπουργεία των κοινωνικών δαπανών. Δεν είναι αλήθεια, κύριε Υπουργέ, γιατί στην παιδεία ο προϋπολογισμός του ΑΕΠ είναι 2,92%, όταν ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 4,7%. Στην υγεία είναι 5,7%, όταν μέσος όρος είναι 7,4%. Άρα, δεν πάνε εκεί τα λεφτά του προϋπολογισμού.
Σε μια στιγμή που μας χρειάζεται η διπλωματία, σε μια στιγμή που τα όπλα «φωνάζουν» όλο και περισσότερο, στη δικιά μας χώρα η διπλωματία έπρεπε να είναι πιο ισχυρή από όλα τα άλλα. Τα λεφτά του προϋπολογισμού πηγαίνουν στην άμυνα, στις αμυντικές δαπάνες.
Εμείς ως Νέα Αριστερά έχουμε κάνει πραγματικά την επικεφαλίδα της στάσης μας στον προϋπολογισμό σε σχέση με την καταψήφιση των αμυντικών δαπανών, όχι μόνο γιατί είναι υπέρογκες δαπάνες, όχι μόνο γιατί η χώρα μας ακόμα και την περίοδο της οικονομικής κρίσης, όταν ο κόσμος δεν κατανάλωνε, δεν ήταν κακομαθημένος, όπως μας είπε ο κ. Θεοχάρης, αλλά είχε συνθλιβεί…
Μην βάλετε ότι κατανάλωνε το 1980, το 1981 και μετά, όταν μία κοινωνία αισθάνθηκε από τη σκοπιά την αριστερή ότι μπορεί επιτέλους να διεκδικήσει κάτι συλλογικά, να έχει ένα άλλο όραμα.
Εγώ θα σας δείξω τους πίνακες, κύριε Υπουργέ, και χαίρομαι που είσαστε εδώ. Για τον κ. Δένδια το λέω.
Η χώρα μας είναι μέσα στις δέκα πρώτες, επί μεγάλο χρονικό διάστημα, στις αμυντικές δαπάνες. Φέτος και πάλι ο προϋπολογισμός είναι στο 3,1%, όταν ο κ. Ρούτε –θα επανέλθω στον κ. Ρούτε, όπως καταλαβαίνετε- είπε ότι κάτι πρέπει να γίνει για να ανέβουν στο 3%. Εμείς το έχουμε ξεπεράσει προ πολλού. Θέλω όμως εδώ να μείνω σε ένα πράγμα. Τι μας είπε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ ούτε λίγο ούτε πολύ; Αυτό που βιώνουμε εμείς επί πολλά χρόνια σε αυτή τη χώρα. Οικονομία πολέμου, πολεμική οικονομία. Ξεχάστε τις κοινωνικές δαπάνες, περιορίστε τες, γιατί τώρα δεν ξέρετε τι σας περιμένει σε τέσσερα-πέντε χρόνια. Γιατί το είπε ο κ. Ρούτε αυτό, προετοιμάζοντας τις κοινωνίες για ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση των κοινωνικών αναγκών και των κοινωνικών δαπανών;
Αφού ο νεοφιλελευθερισμός έκανε στην κυριολεξία πλιάτσικο με όλους τους τρόπους, καταλύοντας όλο το αξιακό σύστημα που οι κοινωνίες -και η δικιά μας- έφτιαξαν με πολύ κόπο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, τώρα το μεγαλύτερο πλιάτσικο θα γίνει μέσα από την πολεμική βιομηχανία. Αυτή η τροφοδότηση των λίγων σε βάρος των πολλών και επειδή, βέβαια, ο Τραμπ απείλησε ότι θα φύγει η Αμερική από το ΝΑΤΟ. Άρα, πληρώστε Ευρωπαίοι όσο μπορείτε περισσότερα, αν θέλετε, μήπως και κρατήσουμε τον Τραμπ μέσα στο ΝΑΤΟ. Δεν θέλω, όμως, να έλθω σε αυτά, ελπίζω ότι θα έχουμε την ευκαιρία με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας να τα συζητήσουμε.
Θα μιλήσω, όμως, αυστηρά για τον προϋπολογισμό στις αμυντικές δαπάνες, γιατί και σε αυτόν τον προϋπολογισμό τα περισσότερα χρήματα για δαπάνες -ένα μεγάλο, τεράστιο μέρος- πηγαίνουν στα εξοπλιστικά προγράμματα. Κύριε Υπουργέ, διάβασα πολύ προσεκτικά τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Το Ελεγκτικό Συνέδριο κάνει εδώ και καιρό -όχι μόνο σε αυτόν, αλλά και στους προηγούμενους προϋπολογισμούς- μερικές παρατηρήσεις πάρα πολύ χρήσιμες.
Παρατήρηση πρώτη. Πότε συζητήθηκαν αυτά τα εξοπλιστικά προγράμματα; Πότε συζητήθηκαν, πότε έγινε διαβούλευση; Πότε έγινε μία διαβούλευση και με τη Βουλή, με την αντίστοιχη επιτροπή; Ποιοι είναι οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι; Ποιες είναι οι γεωπολιτικές απειλές; Τι οπλικά συστήματα μας χρειάζονται; Γιατί μας χρειάζονται; Ξέρετε τι σας λέει το Ελεγκτικό συνέδριο; Ότι τα επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων έρχονται μετά να νομιμοποιήσουν αποφάσεις που έχει πάρει η πολιτική ηγεσία. Ξέρετε τι κάνουμε;Προσέξτε. Ακόμα και το ΝΑΤΟ, στα κριτήρια που δίνει, αριθμός ένα είναι ότι πρέπει να υπάρχει δωδεκαετής μακροπρόθεσμος προγραμματισμός και τριετής κυλιόμενος προγραμματισμός, για να μπορεί να ελέγχεται η ηγεσία για το πού πηγαίνουν οι δαπάνες και τι είδους οπλικά συστήματα είναι αυτά. Πότε τα κάναμε εμείς αυτά;
Ξέρετε τι γίνεται, κύριε Υπουργέ; Κάνουμε shopping οπλικών συστημάτων. Είναι σαν να είμαστε καθ’ υπαγόρευση του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ό,τι χρειάζονται και για όπου τα χρειάζονται. Και η χώρα μας κάνει αυτό το πράγμα εδώ και χρόνια, κράχτης των πολεμικών βιομηχανιών των Ηνωμένων Πολιτειών και όχι μόνο.
Πότε, λοιπόν, έγινε αυτός ο σχεδιασμός και μη μου πείτε για την ατζέντα 2030 η οποία ήταν μία έκθεση ιδεών. Πού υπήρχε η οποιαδήποτε συζήτηση για όλα αυτά; Δηλαδή, να ξέρουμε αν αυτά τα αεροπλάνα είναι καλύτερα, αν αυτά είναι πιο αποτελεσματικά, αν αυτά μας χρειάζονται και πού μας χρειάζονται, αν οι φρεγάτες είναι για τη δική μας αποτελεσματική άμυνα ή αν είναι για να τρέχουν στην Ερυθρά Θάλασσα και εναντίον των Σομαλών. Αυτά τα πράγματα πότε τα συζητήσαμε; Πότε υπήρξε λογοδοσία; Δηλαδή, να παρακολουθούμε τι αγοράζουμε και πού πηγαίνουν.
Κύριε Υπουργέ, το είπα και άλλες φορές και στην Επιτροπή. Είμαστε υποχρεωμένοι ως Βουλευτές και Βουλεύτριες κάθε 1 ευρώ δαπάνης να αντιστοιχεί σε 1 ευρώ άμυνας αυτής της χώρας. Και γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει συνεχής λογοδοσία.
Μένω λίγο στα F35. Μπορεί να είναι το υπερόπλο. Πώς τα πήραμε; Πώς έκλεισε η αγορά των F35; Μήπως θυμόμαστε; Ήταν τότε που πανηγυρίζαμε γιατί η Τουρκία δεν έμπαινε στο πρόγραμμα συντήρησης των F-16, εμείς προχωρούσαμε ακόμα παραπέρα στα F35, σε μία εποχή που είχε τεθεί πρόβλημα από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, το αντίστοιχο της Αμερικής, γι’ αυτό το πρόγραμμα των F35 που είναι πολυδάπανο και τώρα έρχεται ο Τραμπ και το λέει αυτό και δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Και μετά ήλθε ο Μπλίνκεν για να δώσει και τη συντήρηση των F-16 στην Τουρκία.
Δεύτερο στοιχείο, πολύ σημαντικό. Αμυντικές δαπάνες για άμυνα της χώρας είναι το ανθρώπινο δυναμικό, κύριε Υπουργέ. Αυτό το ανθρώπινο δυναμικό το οποίο φεύγει από τον Στρατό. Διάβαζα τις προβλέψεις πέρσι για τις αποχωρήσεις από τον Στρατό ήταν χίλιες αποχωρήσεις και κάτι. Τελικά, η πραγματικότητα μας δείχνει ότι είναι δύο χιλιάδες τόσες. Γίνεται πρόβλεψη για το 2025 δυόμισι χιλιάδες περίπου.
Το αμυντικό αποτύπωμα μιας χώρας είναι κατ’ αρχάς -και καταρχήν- οι άνθρωποι. Και εδώ έχουμε τεράστια προβλήματα στα στρατιωτικά νοσοκομεία -θα τα πούμε με το νομοσχέδιο, τα μαθαίνουμε από τις εφημερίδες ή τις ομιλίες σας- από τις Σχολές και την καταβύθιση των Στρατιωτικών Σχολών. Τα βλέπουμε, κυρίως, από τις αποχωρήσεις των στρατιωτικών.
Έχουμε, λοιπόν, ένα πρόβλημα δημοκρατίας και αδιαφάνειας. Ξέρετε τι λέει η διεθνής βιβλιογραφία για τις μίζες και τη διαφθορά; Και βάζει την Ελλάδα ως πρωταγωνίστρια. Ο κύριος παράγοντας της διαφθοράς είναι τα εξοπλιστικά προγράμματα. Ο κύριος παράγοντας, από την άλλη μεριά, απομάκρυνσης, απαξίωσης του ανθρώπινου δυναμικού -που βλέπουμε σε αυτή τη χώρα, σε όλο τον δημόσιο τομέα- φαίνεται και στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ως Νέα Αριστερά έχουμε καλέσει και τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να καταψηφίσουν αυτές τις αμυντικές δαπάνες με τον τρόπο που γίνονται. Ακούμε σιδερένιους θόλους από το Ισραήλ. Όχι σιδερένιους θόλους, αλλά από την άλλη μεριά θα πάρουμε πυραυλικά συστήματα –διαβάζω- από το Ισραήλ.
Έχουμε μπει στην ευθεία στην ευθεία ακριβώς, Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ σε μία περιοχή, όπου οι γεωπολιτικές αλλαγές χρειάζονται ισχυρή διπλωματία και πραγματικά προσήλωση στις αρχές και στις αξίες.
Καλούμε τα κόμματα που τοποθετούνται στον προοδευτικό χώρο, να καταψηφίσουν. Είναι ο πυρήνας της σύγκρουσης με την πολεμική οικονομία, με την οικονομία του πολέμου, με την ανυπαρξία εντελώς οποιουδήποτε -όποιο και να ήταν αυτό- ευρωπαϊκού συστήματος αξιών της διπλωματίας, αλλά κυρίως είναι υπέρ της διαφθοράς και της αυταρχικής αντιμετώπισης - αυταρχικής αντιμετώπισης, όπως λαμβάνονται οι αποφάσεις για τέτοια κρίσιμα θέματα- γι’ αυτό και θα καταψηφίσουμε και είναι για μας η γραμμή υπεράσπισης αυτού που ονομάζουμε δημόσιο συμφέρον και δημοκρατία.