Η Sophie Power δεν είχε καν φορέσει τα αθλητικά της παπούτσια για το πρώτο της τρέξιμο όταν δήλωσε συμμετοχή σε έναν υπερμαραθώνιο.
Αλλά αυτό που αρχικά ήταν μια νέα πρόκληση μετά την απόλυσή της, εκδηλώθηκε σε ένα πάθος που άλλαξε τη ζωή της και οδήγησε σε θετική αλλαγή για τις γυναίκες στον αθλητισμό.
Το 2018, μια φωτογραφία της Power να θηλάζει τον τριών μηνών τότε γιο της κατά τη διάρκεια ενός αγώνα 106 μιλίων έγινε viral.
Δεν της είχε δοθεί η δυνατότητα να αναβάλει τη θέση της μέχρι να είναι σε θέση να αγωνιστεί και αυτό ανέδειξε αυτό που η ίδια θεωρούσε ως μείζον ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και οι μητέρες.
Τώρα, πολλές από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του Μαραθωνίου του Λονδίνου, έχουν εφαρμόσει πολιτικές αναβολής της εγκυμοσύνης και το έργο της Power ήταν καθοριστικό σε αυτή την αλλαγή.
Ένα αρχικό δίλημμα
Η Power δήλωσε συμμετοχή στον πρώτο της υπερμαραθώνιο 250 χιλιομέτρων (155 μιλίων) σε ηλικία 26 ετών, λίγο αφότου απολύθηκε από τη δουλειά της στον τραπεζικό τομέα.
Αν και δεν ήταν δρομέας και δεν ήταν ποτέ, ένας φίλος της είχε πρόσφατα ολοκληρώσει ο ίδιος την πρόκληση και της συνέστησε να το δοκιμάσει, καθώς πίστευε ότι θα μπορούσε να έχει την απαιτούμενη αντοχή λόγω της θητείας της στην αεροπορική μοίρα στο πανεπιστήμιο.
“Πήγα για το πρώτο μου τρέξιμο την επόμενη μέρα και συνειδητοποίησα πολύ γρήγορα ότι μου άρεσαν οι δρόμοι αντοχής. Μου αρέσει να είμαι έξω, το εύρος των πρωτοφανών ανθρώπων που συναντάς [που] δεν θα συναντούσες στην καθημερινή ζωή”, δήλωσε στο BBC Sport ο 42χρονος, που ζει κοντά στο Guildford στο Surrey.
“Και πραγματικά το να ωθώ το σώμα μου στα όρια με έναν νέο τρόπο”.
Αμέσως προσηλώθηκε σε αυτό, η Power αφιέρωσε το χρόνο της στην προπόνηση και στα ταξίδια της για να συμμετάσχει σε αγώνες ετάπ σε όλο τον κόσμο.
Λίγο μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της, του Cormac, βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα δίλημμα.
Έχοντας παραιτηθεί από τη συμμετοχή της στον εμβληματικό αγώνα Ultra Trail du Mont Blanc (UTMB) ενώ ανάρρωνε από τη γέννηση του πρώτου της παιδιού, Donnacha, τρία χρόνια πριν, δεν ήταν διατεθειμένη να το ξανακάνει.
Όπως πολλοί αγώνες, ο UTMB δεν είχε πολιτική αναβολής εγκυμοσύνης εκείνη την εποχή.
Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν σε θέση να τρέξει τόσο σύντομα μετά τον τοκετό, η Power δήλωσε συμμετοχή στον αγώνα των 106 χιλιομέτρων με σκοπό να ξεκινήσει και ίσως να περπατήσει τα πρώτα 10 χιλιόμετρα.
Ωστόσο, 43,5 ώρες μετά την εκκίνηση ολοκλήρωσε την πρόκληση, η οποία περιελάμβανε 10.000 μέτρα ανάβασης, μέσα στον προβλεπόμενο χρόνο, περπατώντας σε όλη τη διαδρομή, εκτός από ένα σύντομο κομμάτι μετά από ένα από τα υψηλότερα σημεία, όταν ανησυχούσε μήπως πάθει υποθερμία. Διέσχισε τη γραμμή μαζί με τον τρίχρονο τότε Donnacha.
Εκείνη τη στιγμή αναπολεί με τεράστια υπερηφάνεια, αν και μια φωτογραφία της που τραβήχτηκε με τον μικρότερο γιο της εκείνη την ημέρα ήταν αυτή που θα ενέπνεε ό,τι ακολούθησε.
Ο Γάλλος φωτογράφος Alexis Berg βρισκόταν στο UTMB και φωτογράφιζε τον αγώνα του 2018, όπως συμβαίνει σε πολλές διοργανώσεις ultra. Και ήταν σε έναν από τους σταθμούς ανεφοδιασμού που είδε κάτι που δεν είχε ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν σε έναν από αυτούς τους αγώνες.
“Ήξερα ότι ήταν ασυνήθιστο. Εκείνη τη στιγμή ήταν αδύνατο να συνειδητοποιήσω ότι η φωτογραφία θα είχε τέτοιο αντίκτυπο, αλλά απλώς πάτησα ένα κουμπί εκείνη τη μέρα και όλα τα υπόλοιπα που συνέβησαν οφείλονται στη Σόφι”, δήλωσε.
Αυτό που απαθανάτισε ήταν η Power να κάθεται και να θηλάζει τον μικρό της γιο κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος από τον αγώνα.
“Αυτή η φωτογραφία έχει αναμφίβολα αλλάξει την πορεία της ζωής μου. Μιλήσαμε για το ότι δεν θα έπρεπε ποτέ να είχα βρεθεί σε εκείνη τη γραμμή εκκίνησης”, είπε.
“Θα έπρεπε να μου είχε δοθεί η ευκαιρία να ολοκληρώσω αυτό το είδος αγώνα όταν ήμουν σε φόρμα και υγιής, όχι τρεις μήνες μετά τον τοκετό, προσπαθώντας να διανύσω 106 μίλια γύρω από ένα τεράστιο βουνό θηλάζοντας το μωρό μου. Ήταν τρελό”.
Η Power ήθελε να διασφαλίσει ότι οι μητέρες που επιστρέφουν δεν θα αντιμετώπιζαν την ίδια επιλογή και δεν θα έβαζαν το σώμα τους στον ίδιο κίνδυνο όπως εκείνη.
Ίδρυσε τη φιλανθρωπική οργάνωση SheRaces με βασικό στόχο να καταρρίψει τα εμπόδια που εμποδίζουν τις γυναίκες να συμμετέχουν σε αγώνες μαζί με τους άνδρες και να προστατεύσει τις μητέρες που επιστρέφουν.
Αφού η φωτογραφία έγινε viral, πολλοί άνδρες διευθυντές επικοινώνησαν σχεδόν αμέσως μαζί της για να της πουν ότι είχαν προσθέσει αναβολές εγκυμοσύνης στα προγράμματά τους και εξέφρασαν την αμηχανία τους που δεν το είχαν σκεφτεί νωρίτερα.
Ασχολήθηκε με περισσότερες από 2.000 γυναίκες για να μάθει τι τις εμπόδιζε να βρεθούν στη γραμμή εκκίνησης των αγώνων μαζί με τους άνδρες.
Η έρευνά της ξεπέρασε κατά πολύ τον αθλητισμό σε επίπεδο ελίτ. Η Πάουερ δεν είναι η ίδια επαγγελματίας αθλήτρια και το πραγματικό της πάθος είναι για άλλες γυναίκες και κορίτσια που είχαν βρεθεί όπως εκείνη.
“Τα κορίτσια εγκαταλείπουν τον αθλητισμό σε τόσο υψηλό ποσοστό. Υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα ονείρων για τα κορίτσια σε σύγκριση με τα αγόρια”, είπε.
Η Πάουερ πιστεύει ότι ένας σημαντικός λόγος για αυτό είναι η γλώσσα που χρησιμοποιείται κατά την προώθηση του αθλητισμού και των αθλητικών εκδηλώσεων.
“Είναι “το πιο σκληρό, το πιο σκληρό, το πιο κακό”, και για πολλές γυναίκες αυτό είναι αρκετά απωθητικό”, είπε.
“Πώς μπορούμε να επανασχεδιάσουμε τον αθλητισμό με γυναικεία οπτική γωνία; Μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι ευκαιρίες για τα κορίτσια είναι προσαρμοσμένες σε αυτά και σε αυτό που θέλουν και ο αθλητισμός παρέχεται στα σωστά μέρη με τον σωστό τρόπο;”
Κερδίζοντας μάχες και οδηγώντας στην αλλαγή
Το αποτέλεσμα της έρευνάς της ήταν ένα σύνολο εννέα αρχών που οι διοργανωτές θα μπορούσαν να ακολουθήσουν προκειμένου να καταστήσουν τις εκδηλώσεις τους πιο περιεκτικές για τις γυναίκες.
Αυτές περιελάμβαναν την προσαρμογή της χρήσης της γλώσσας και των εικόνων στις ιστοσελίδες ώστε να αντικατοπτρίζουν και να απευθύνονται στις γυναίκες δρομείς, την αλλαγή των χρόνων αποκοπής, την παροχή γυναικείων τουαλετών, προϊόντων περιόδου, αποδυτηρίων και μπλουζών εκδηλώσεων ειδικά φτιαγμένων για τις γυναίκες συμμετέχουσες, αντί για unisex για όλους, καθώς και μια πολιτική προστασίας και παρενόχλησης.
Τα κριτήρια για τους αγώνες ελίτ περιλαμβάνουν ίση προβολή του αγώνα για τις γυναίκες στην κάλυψη από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και βραβεία για τις γυναίκες του ανταγωνισμού.
Η εξουσία έχει δει την αλλαγή σε μερικούς από τους μεγαλύτερους αγώνες του κόσμου.
Η πολιτική της UTMB, εξωτερική από το 2023 για ορισμένες από τις κορυφαίες διοργανώσεις της, δίνει το δικαίωμα σε όσες είναι έγκυες, έχουν έγκυο σύντροφο ή υιοθετούν ή γεννούν μέσω παρένθετης μητρότητας να λάβουν πλήρη επιστροφή χρημάτων και να έχουν προτεραιότητα στην επανείσοδο για έως και πέντε χρόνια.
Αλλά λέει ότι υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος να διανυθεί.
Πηγή: BBC
Επιμέλεια-μετάφραση: Σπύρος Αμπελάκης