Τους επόμενους στόχους και τις δράσεις του κόμματος Πλεύση Ελευθερίας, παρουσίασε η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, αναφερόμενη στην ανεργία δήλωσε: «Θα σας απαντήσω όπως το αισθάνομαι. Γιατί αισθάνομαι ότι αυτές οι απαντήσεις είναι πολύ θεωρητικές και δεν προσεγγίζουν τον πυρήνα και την ουσία. Σε μια-δυο μέρες είναι η επέτειος της δολοφονίας του Σωτήρη Πέτρουλα. Ο Σωτήρης Πέτρουλας ήταν ένας πολύ νέος άνθρωπος, φοιτητής, αγωνιστής της δημοκρατίας και των κινημάτων. Κάτι που ειπώθηκε γι' αυτόν, πέρσυ, στην επέτειο της δολοφονίας του, ήταν ότι ήταν, ταυτόχρονα, ένας άνθρωπος της σχέσης με τη γη, ένας άνθρωπος που ήξερε την χειρωνακτική εργασία και αυτή του η σχέση με τη γη-ήταν από κάτω, από τη Μάνη-ήταν που του έδινε την αυτοπεποίθηση να αγωνίζεται. Η ανεργία δεν είναι μόνο κατάσταση μη εργασίας, η ανεργία είναι ένας τρόπος αφαίρεσης από τους ανθρώπους της αυτοπεποίθησής τους, της διάθεσης και των δυνάμεών τους να παλέψουν. Και με την έννοια αυτή, η Πλεύση Ελευθερίας θέλει να άρει, συνολικά, αυτήν τη συνθήκη. Τη συνθήκη, δηλαδή, όχι απλώς της έλλειψης εργασίας αλλά και της έλλειψης μιας έμπρακτης σχέσης με κάτι που σου δίνει αποτέλεσμα, με κάτι που το παίρνεις στα χέρια σου και το πας παραπέρα και σου δίνει, ταυτόχρονα, την αυτοπεποίθηση να παλεύεις για τη ζωή σου και γι' αυτά που αξίζεις. Έτσι, βλέπουμε, λοιπόν, αυτήν τη μάχη γι' αυτήν την υπόθεση. Ως μια υπόθεση συλλογικής ανάκτησης της αυτοπεποίθησης των ανθρώπων για να παλέψουν και για τη ζωή τους και για τη ζωή όλων μας. Και, φυσικά, η πορεία αυτή είναι μία πορεία επίπονη και μια πορεία που δεν περνά μέσα από εγγυήσεις και συνταγές. Περνάει μέσα από ανθρώπους οι οποίοι λίγο-λίγο ανακτούν τις δυνάμεις τους και την αυτοπεποίθησή τους και διεκδικούν αλλά και δημιουργούν το πλαίσιο της εργασίας τους. Δεν υπάρχει μόνο το πλαίσιο που κάποιος εμφυτεύει, κατασκευάζει, εξασφαλίζει. Υπάρχουν και διαδικασίες αυτο-οργάνωσης και διαδικασίες χειραφετημένης διεκδίκησης του περιεχομένου της εργασίας και του βιοπορισμού».
Θανατική Ποινή
Παράλληλα σε ερώτηση που έγινε στην Ζωή Κωνσταντοπούλου, για την θανατική ποινή που σκέφτεται να επαναφέρει ο Ταγίπ Ερντογάν, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, απάντησε: «Είμαι κατά της θανατικής ποινής. Και κάθε πολιτισμένος άνθρωπος είναι κατά της θανατικής ποινής. Θέλω να πω ότι ο τελευταίος άνθρωπος που εκτελέστηκε σε αυτήν τη χώρα, ο Αριστείδης Παγκρατίδης, εκτελέσθηκε ενώ ήταν αθώος. Ήταν ένας άνθρωπος που ομολόγησε για ένα πιάτο φακές. Και θεωρώ την πιο επικίνδυνη συζήτηση που αυτήν τη στιγμή έχει ανοίξει από πλευράς Τουρκίας, από πλευράς Ερντογάν, με αφορμή την πρόσφατη απόπειρα πραξικοπήματος, με όλο το περιεχόμενο που φανταζόμαστε ότι αυτή έχει, ότι η επαναφορά της συζήτησης για τη θανατική ποινή συνιστά άλλο ένα βήμα, τεράστιο βήμα, προς τα πίσω, τεράστιο βήμα προς την πλήρη υπαναχώρηση από εκείνες τις θεμελιώδεις αξίες που πρεσβεύει και που θα υπηρετήσει η Πλεύση Ελευθερίας, και ο ανθρωπισμός είναι ανάμεσα σε αυτές».
Αποχή-Ευρώπη-Δημοκρατία
Σε ότι αφορά την αποχή των ψηφοφόρων στις εκλογικές αναμετρήσεις σε όλη τη Ευρώπη, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, δήλωσε: «Να προσέξει τι θα ψηφίσει. Και, σίγουρα, επιτρέψτε μου να πω αυτό, γιατί τη θεωρώ σημαντική την αγωνία, να πάει να ψηφίσει. Η αγωνία του πώς θα κατοχυρωθώ, καμιά φορά, και πολύ πρόσφατα, και ως τραύμα, μεταφράστηκε σε αποχή. Εμάς μας ενδιαφέρει η συμμετοχή. Και το πρώτο που λέμε είναι "πήγαινε να ψηφίσεις, διεκδίκησε να συνδιαμορφώσεις". Όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που αυτήν τη στιγμή καταδυναστεύει χώρες και λαούς και το λαό μας, χτίστηκε και οικοδομήθηκε μέσα από επάλληλες διαδικασίες τρομακτικής αποχής. Αν δει κανείς τα εκλογικά αποτελέσματα συμμετοχής και αποχής σε όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ, θα δει ότι κατά βάση προέλασε αυτή η πολιτική βασιζόμενη στην αποχή και στη μη συμμετοχή. Και κατά βάση, επίσης, προέλασε αγνοώντας τις συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες. Ο πρώτος, λοιπόν, τρόπος, για να κατοχυρωθείτε, αφού αυτή είναι η αγωνία, είναι να ψηφίσετε. Να πάτε, δηλαδή, μέχρι την κάλπη και να μην απόσχετε».
Δημοψηφίσματα
Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, έκανε ειδική αναφορά και στην σημασία των δημοψηφισμάτων λέγοντας χαρακτηριστικά: «Νομίζω ότι η Δημοκρατία πρέπει να γίνει σε όλους βίωμα και όχι διακήρυξη. Η Δημοκρατία δεν είναι ούτε μόνο οι εκλογές ούτε μόνο τα δημοψηφίσματα. Η Δημοκρατία είναι καθημερινή πράξη. Προϋπόθεση της Δημοκρατίας είναι η λαϊκή ετυμηγορία και η λαϊκή εντολή να γίνεται σεβαστή. Αυτή τη στιγμή, και λυπάμαι που το λέω σε αυτόν εδώ το χώρο, από την άλλη χαίρομαι που το λέω σε αυτόν εδώ το χώρο, αυτή τη στιγμή, η Δημοκρατία έχει καταλυθεί. Έχει καταλυθεί σε επίπεδο εσωτερικής έννομης τάξης, έχει καταλυθεί και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής λειτουργίας, λειτουργίας Ευρωπαϊκών θεσμών. Εκείνοι που συμπράττουν στην κατάλυση της Δημοκρατίας, από τη μία πλευρά είναι οι δανειστές - όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και η Κυβέρνηση. Για να λειτουργήσει, λοιπόν, η Δημοκρατία ο λαός πρέπει να την ανακτήσει, πρέπει να την διεκδικήσει. Πρέπει να κάνει το καθήκον του. Αυτό που λέει και το άρθρο 120 του Συντάγματος, ότι όχι μόνο δικαιούμαστε αλλά και υποχρεούμαστε να αντισταθούμε εναντίον εκείνων που καταλύουν με τη βία τη Δημοκρατία και, βεβαίως, δεν πρέπει να καταλείπεται η παραμικρή αμφιβολία για το τι είναι βία. Το Μνημόνιο είναι βία. Αυτή η επιβολή είναι βία, οι εκβιασμοί του περασμένου καλοκαιριού, είναι βία. Αυτό που ασκείται με την φοροκαταιγίδα η οποία εξαϋλώνει, παντελώς τις ανθρώπινες υπάρξεις είναι όλο αυτό ένα σύστημα βίαιης κατάλυσης της δημοκρατικής λειτουργίας, που επιδιώκει, μάλιστα, να βάλει και συνολικά το πολίτευμα στην Προκρούστειο κλίνη του κόφτη: να μην αποφασίζει καν, ούτε κατ' επίφαση η Βουλή, να υπάρχει ο κόφτης που κόβει, ράβει και επιβάλλει. Απέναντι, λοιπόν, σε αυτό χρειάζεται διεκδίκηση, χρειάζεται ενεργοποίηση, χρειάζεται επιμονή εκτός από υπομονή και χρειάζεται και συμμετοχή. Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε σε σχέση με τα δημοψηφίσματα είναι να υπερασπισθούμε το ΟΧΙ μας του περσινού καλοκαιριού. Να υπερασπισθούμε την εντολή που δώσαμε και να την επιβάλουμε. Είναι μια δημοκρατική εντολή των πολιτών που δεν έχει καμία Κυβέρνηση κανένα δικαίωμα να την καταλύει».
