Σε λίγες μέρες η Κάτια Δανδουλάκη θα παίξει για πρώτη φορά τραγωδία στην Επίδαυρο. Το παράξενο είναι ότι κάτι τέτοιο δεν το έχει ανάγκη. Γιατί εδώ και τέσσερις δεκαετίες κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις μεγάλες θεατρίνες.
Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό People, η ηθοποιός μίλησε για το νέο της επαγγελματικό «στοίχημα», αλλά και για την επιστροφή της στην τηλεόραση.
Φέτος, θα σας δούμε στην Επίδαυρο με τις Ικέτιδες του Ευριπίδη. Δεν φανταζόμουν ότι πέρασαν είκοσι χρόνια από την τελευταία φορά που παίξατε εκεί.
Ναι, είχα πάει με αρχαία κωμωδία, τη Λυσιστράτη. Αυτή τη φορά θα πάω με τραγωδία, τις Ικέτιδες του Ευριπίδη. Όταν μου έγινε η πρόταση από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Στάθη Λιβαθινό, πέταξα από τη χαρά μου. Πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση του, «Ήθελα να σου πω για την Επίδαυρο…», είπα «ναι!».
Τον πιστεύω πολύ γιατί είναι από τους τελευταίους δασκάλους. Με τέτοιους σκηνοθέτες δούλεψα σε όλη μου τη ζωή και με τον καθένα ξεχωριστά έλεγα «Τώρα έβγαλα ακόμη μία σχολή»: τη σχολή Βολανάκη, Ντασέν, Κακογιάννη, Βουτσινά. Έβγαζα συνεχώς σχολές γιατί ήταν σκηνοθέτες με τεράστιες αποσκευές, που δεν κοίταζαν μονάχα το προσωπικό τους όραμα μέσα από μια παράσταση, αλλά το πρώτο τους μέλημα ήταν, μέσα από τον ηθοποιό, να στρίψουν τη ματιά του θεατή στη συγκίνηση, την κατανόηση ή το γέλιο. Όχι στην αδιαφορία, πάντως.
Τώρα έχουμε πάει σε μια άλλη άποψη για τη σκηνοθεσία… Ο Στάθης για μένα αντιπροσωπεύει αυτή τη μεγάλη χαρά τού να ξαναγίνω μαθήτρια σε μια σχολή πολύ ουσιαστική. Βλέπει με τελείως σύγχρονη ματιά τα μεγάλα κλασικά έργα. Στα 25, μου είχαν ξανακάνει πρόταση για την Επίδαυρο. Το ίδιο και στα 28. Είχα πει «όχι» από φόβο. Αισθανόμουν τότε ότι δεν ήμουν ικανή. Τώρα, λοιπόν, έπειτα από τόσα χρόνια ζωής και αποσκευών, αισθάνομαι μόνο χαρά και λαχτάρα να βρεθώ εκεί και να ανοίξω την ψυχή μου μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους.
Είναι ένα προσωπικό στοίχημα…
Και τις περισσότερες φορές τα κερδίζω τα στοιχήματα. Αλλά τις φορές που έχω χάσει θα τις θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή γιατί έχω κάνει τρανταχτές αποτυχίες. Ξέρεις τι με κούρασε στη χασούρα τη δική μου; Έχανα τα λεφτά που δεν είχα. Ό,τι μάζευα τα έδινα γιατί επέλεξα να έχω το δικό μου θέατρο. Ενώ την τηλεόραση την αγάπησα διπλά γιατί μόνο μου έδινε.
Έκανα πολλή τηλεόραση, με μεγάλη χαρά και δημιουργικότητα. Την ευχαριστήθηκε η ψυχή μου, με ευχαριστήθηκε και εκείνη. Τώρα θα επιστρέψω ξανά από Οκτώβρη, μέσα από τη συχνότητα του ΑΝΤ1, με καθημερινή σειρά εποχής που θα λέγεται «Άγριες Μέλισσες». Λατρεύω τις σειρές εποχής!
