Σε μια ευνομούμενη χώρα τα νέα πανεπιστημιακά τμήματα θα πρέπει να ιδρύονται με αυστηρά ακαδημαϊκά κριτήρια, με στόχο την διασφάλιση των επιστημονικών προϋποθέσεων για την λειτουργία τους. Θα πρέπει να θεραπεύουν νέα γνωστικά πεδία, που δεν υπάρχουν ακόμη στο χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα, αλλά έχουν αποδείξει την μεγάλη δυναμική και την προοπτική τους στις εμπειρίες άλλων χωρών. Αυτονοήτως θα πρέπει να έχει διασφαλιστεί η ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των ήδη λειτουργούντων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Αντ' αυτού, τα στοιχεία που υπάρχουν αποτυπώνουν την δραματική κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια, λόγω των ελλείψεων σε διδακτικό προσωπικό, υποδομή και πόρους, ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Πάνω από το 50 % οι διδακτικές ανάγκες των ελληνικών πανεπιστημίων καλύπτονται από ωρομίσθιους συμβασιούχους. Στην πραγματικότητα από "εποχικούς" διδάσκοντες.
Επί της ουσίας η πολιτεία δεν έχει αναλάβει τις συνταγματικές τις υποχρεώσεις προς τα πανεπιστήμια και δεν έχει ανταποκριθεί στις οξυμένες ανάγκες και προτεραιότητες τους (χρηματοδότηση, κάλυψη ελλείψεων, φοιτητικές εστίες κλπ.) Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι.
Ένα ισχυρό επιχείρημα των υποστηρικτών της ίδρυσης τέταρτης Νομικής σχολής στην Πάτρα, είναι ότι θα επιτευχθεί αποσυμφόρηση των άλλων τριών νομικών σχολών της χώρας. Αυτό θα μπορούσε να ισχύσει εάν παρέμενε σταθερός ο συνολικός αριθμός των εισακτέων. Με δεδομένο όμως ότι για αυτό αποφασίζει το υπουργείο και όχι το πανεπιστήμιο, αλλά και από την παλαιότερη ελληνική εμπειρία, το επιχείρημα αυτό μάλλον σαθρό είναι. Το πιθανότερο είναι και η νομική σχολή της Πάτρας να αποτελέσει προθάλαμο για τελική είσοδο στη νομική σχολή Αθηνών. Έχουν υπάρξει ακαδημαϊκά έτη που η αύξηση των φοιτητών από μετεγγραφές έφτασε έως το 40 %
Το επιχείρημα της αναχαίτισης του φαινομένου της εξόδου των ελλήνων φοιτητών στο εξωτερικό είναι μεν υπαρκτό, αλλά εάν το υιοθετούσαμε εξολοκλήρου θα έπρεπε να ιδρύσουμε τουλάχιστον 10 ακόμη ιατρικές σχολές. Ενώ την ίδια στιγμή η ανεργία και υποαπασχόληση μαστίζει το νομικό κόσμο. Γνωρίζουμε όλοι ότι εδώ και πολλά χρόνια πολύ πτυχιούχοι της νομικής ακολουθούν παράλληλα επαγγέλματα (δημοσιογράφοι,διοικητικές θέσεις).
Η διευκόλυνση εξάλλου της επανόδου στη χώρα ελλήνων επιστημόνων και καθηγητών που σταδιοδρομούν σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής είναι ένα ακόμα επιχείρημα που έχει και αυτό την αξία του.
Μην παραγνωρίζουμε όμως και το γεγονός ότι στην Κομοτηνή το σύνολο των πανεπιστημιακών σχολών υπηρετούν όχι μόνο την ακαδημαϊκή τους αποστολή αλλά και τα εθνικά συμφέροντα σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή.
Αυτό που σίγουρα δεν πρέπει να γίνει, είναι να επιτρέψουμε να συνδεθεί η παιδεία των τέκνων μας με τοπικισμούς και κομματικά ..."χατίρια". Η απελθούσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντες να χάνει το έδαφος κάτω απ'τα πόδια της, αποφάσισε προεκλογικά να επαναφέρει το θέμα της νομικής και να το κεντήσει πάνω στον προεκλογικό καμβά.
Είμαι βέβαιος ότι η υπεύθυνη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα σταθεί μακριά, τόσο από ανεύθυνους τοπικισμούς, όσο και αγκυλώσεις, που τόσο πολύ δε μας αφήνουν να δούμε παραπέρα το μέλλον.
