Η ακύρωση του διαγωνισμού για την κατασκευή του εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων στου Φλόκα δεν είναι άσχετη με τις γενικότερες εξελίξεις στην αναθεώρηση του εθνικού σχεδιασμού.
Η προσπάθεια πλήρους ιδιωτικοποίησης και η κατεύθυνση της θερμικής επεξεργασίας, κοινώς καύση, αποτελούν στόχους που απορρέουν από την ευρύτερη αντίληψη της συγκεκριμένης κυβέρνησης αλλά και από τις τελευταίες νομοθετικές πρωτοβουλίες της.
Ο πόλεμος μεταξύ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, είναι οξύς και σίγουρα αποτελεί ένα από τα επίδικα του πρόσφατου "αντάρτικου" του όμιλου Μαρινάκη.
Στα δικά μας τώρα, το εργοστάσιο του Φλόκα αναθεωρείται όχι γιατί είναι μικρό, αλλά γιατί η ανυπαρξία πολιτικής ανακύκλωσης από την πλευρά των Δήμων της περιοχής απαιτεί διπλάσια δυναμικότητα χωρίς να λύνει το πρόβλημα.
Είτε με καύση είτε με θάψιμο, το αποτέλεσμα θα είναι περιβαλλοντικά απαράδεκτο.
Απλά όταν δίνεις και οικονομικό κίνητρο μέσω της καύσης για να μην προχωρήσει η διαλογή στην πηγή τότε δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα να βελτιωθεί η κατάσταση.
(Από ανάρτηση στο facebook)
