Μπορεί η Πάτρα να μετασχηματιστεί σε σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη; Μπορεί και πρέπει. Λόγω μεγέθους, λόγω κύρους, λόγω ιστορίας. Και εξ’ ανάγκης.
Πότε θα συμβεί; Αργεί, δυστυχώς. Πολύ. Και είναι ευθύνη της δημοτικής αρχής αυτή η καθυστέρηση.
Πάλι η δημοτική αρχή φταίει; Μήπως υπερβάλλετε; Καθόλου. Είναι αποκλειστική ευθύνη του δήμου η μετεξέλιξη μιας πόλης. Και μια δημοτική αρχή που «αρνείται» την Ευρώπη επί δεκαετία, δεν μπορεί να υπηρετήσει την αποστολή να κάνει την πόλη ευρωπαϊκή. Τόσο απλά!
Μα παίρνει κονδύλια ευρωπαϊκά ο Πελετίδης; Μπαίνει σε προγράμματα τελευταία, πράγματι. Δειλά και ενοχικά. Επειδή τον αναγκάσαμε οι αντιπολιτευόμενοι να το κάνει. Και επειδή δεν είχε άλλη επιλογή.
Τι εννοείται; Μα τις μεγάλες αλλαγές της χρηματοδοτεί η Ευρώπη. Χρήματα για έργα δεν θα είχαμε αλλιώς. Το κατάλαβαν κι εκεί στο δήμο, αλλά αργά. Στο μεταξύ μελέτες δεν γίνονταν για να διεκδικήσουμε πόρους για την υλοποίησή τους. Ούτε στα μεγάλα ευρωπαϊκά projects επιχειρήσαμε να ενταχθούμε.
Παραδείγματα; Πολλά! Το πιο αντιπροσωπευτικό: οι «κλιματικά ουδέτερες πόλεις της Ευρώπης». Είναι όλες κι όλες 100 και επιλέχτηκαν να καταφέρουν το επίτευγμα –της κλιματικής ουδετερότητας- μέχρι το 2030. Δυστυχώς η Πάτρα δεν είναι μία απ’ αυτές, παρότι θα το δικαιούτο.
Ποιες είναι; Η Αθήνα ως πρωτεύουσα, η Θεσσαλονίκη δικαιωματικά (και) λόγω μεγέθους, τα Τρίκαλα που έχουν αναδειχθεί στην πλέον «έξυπνη πόλη» της χώρας. Αυτές δεν θα μπορούσαν να λείπουν από τη λίστα. Τις άλλες τρεις θα τις είχαμε «κερδίσει», αν διεκδικούσαμε συμμετοχή σε αυτή την τιμητική λίστα.
Δηλαδή; Ιωάννινα, Καλαμάτα και Κοζάνη έκαναν αίτηση, κατέθεσαν φάκελο, προετοιμάστηκαν καλά και τα κατάφεραν. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πάτρας θα την καθιστούσαν κατάλληλη να πάρει μία θέση. Ή έστω να μπει στον κατάλογο ως έβδομη, δίνοντας πόντους και στη χώρα. Ο Δήμαρχος Πατρέων δεν θέλησε να αξιοποιήσει αυτή τη μοναδική ευκαιρία κι έτσι η Πάτρα μένει ουραγός ξανά και ο εξευρωπαϊσμός της θα καθυστερήσει άλλη μία δεκαετία. Μπορεί και δύο.
Είναι τόσο τραγικά τα πράγματα; Και περισσότερο! Δεν είναι μόνο το «τρένο του 2030» που χάθηκε οριστικά, ούτε το ότι κλωτσήσαμε την δυνατότητα να ενταχθούμε στο κλειστό κλαμπ των πιο σπουδαίων ευρωπαϊκών πόλεων. Είναι κυρίως τα κονδύλια και οι ευκαιρίες που χάνονται από δω και μπρος. Καλώς ή κακώς (κακώς για εμάς και καλώς για την… Κοζάνη, στην προκειμένη περίπτωση) αυτές οι 100 πόλεις αντιμετωπίζονται πλέον προνομιακά από την Ευρώπη σε πολλά.
Όπως; Ειδικά προγράμματα, σημαντικοί έξτρα κοινοτικοί πόροι, πειραματικά έργα με περιβαλλοντικά, κοινωνικά, οικονομικά, αναπτυξιακά και εκπαιδευτικά οφέλη, σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία, μεγάλης κλίμακας επενδυτικές δυνατότητες, προτεραιότητα στον ψηφιακό μετσχηματισμό, ολιστικές λύσεις στον πολεοδομικό σχεδιασμό, κατά προτεραιότητα εφαρμογή έξυπνων τεχνολογιών, υιοθέτηση ευέλικτων συστημάτων διαχείρισης ενέργειας, κίνητρα για υιοθέτηση φιλικών προς το περιβάλλον τρόπων μετακίνησης και μεταφοράς, κοιτίδες καινοτομίας κατ’ αποκλειστικότητα, πρωτοπόρες παρεμβάσεις που βελτιώνουν την καθημερινότητα των δημοτών, διεθνείς συνεργασίες και ανταλλαγές γνώσης και άλλα πολλά.
Κι όλα αυτά χάθηκαν; Οριστικά! Όχι γιατί, απλώς, δεν κάναμε τη σχετική αίτηση. Μα, για ένα καπρίτσιο. Για μια εμμονή. Γιατί επιλέξαμε αντι-ευρωπαϊκή διοίκηση στην πόλη. Η Πάτρα πληρώνει το τίμημα των επιλογών της.
*Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πατρέων
Επικεφαλής δημοτικής παράταξης σπιράλ