ΣΥΡΙΖΑ – Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου

Να θυμόμαστε πώς εξελίχθηκε η ιστορία του λαϊκιστικού τυχοδιωκτικού συνασπισμού, που βύθισε τη χώρα σε μια επικίνδυνη εθνική περιπέτεια και την οδήγησε στο χείλος του γκρεμού. Να θυμόμαστε πώς ξεκίνησε ως τραγωδία, στις πλατείες της κρίσης, στα ΑΤΜ των capital controls και στις κάλπες του δημοψηφίσματος. Και πώς σήμερα καταλήγει ως τοξική φάρσα, με τις εμφύλιες ύβρεις, τους προπηλακισμούς και τα περίτεχνα κεφαλοκλειδώματα στό λαϊκό παλκοσένικο του Gazi Live και με τα διασπαστικά γεννητούρια στον ανακαινισμένο στάβλο του Ταύρου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως τον γνωρίσαμε, έχει τελειώσει καιρό τώρα –τα τελευταία γεγονότα είναι απλώς η έκδοση της ληξιαρχικής πράξης θανάτου. Πρώτα ηττήθηκε κατά κράτος η πολιτική του, μετά κατέρρευσαν τα ποσοστά του, οι αλλεπάλληλες εκλογικές του ήττες έφεραν τη διαρκή κρίση ηγεσίας και αυτή τη νέα διάσπαση. Η δημοσκοπική του εξαέρωση αποτελεί το εύλογο υστερόγραφο. Από τον κάποτε ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ έχουν προκύψει ήδη οκτώ (!) κόμματα και κομματίδια, κάποια εντός και άλλα εκτός Βουλής. Ο λαός μας το λέει σοφά, με δυό λέξεις: ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα! Όσο γρήγορα και χωρίς αρχές συγκροτήθηκε και μεγάλωσε, τόσο θεαματικά και βασανιστικά αποσυντίθεται σε δόσεις.


Με τον Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του, ο ΣΥΡΙΖΑ είδε στη χρεωκοπία της χώρας μια μοναδική ευκαιρία να ξεφύγει από την αβάσταχτη μιζέρια των μονοψήφιων ποσοστών και να αρπάξει την κυβερνητική εξουσία. Για να το πετύχει έκανε τα πάντα –κυριολεκτικά! Πόνταρε τα ρέστα του στην τυφλή οργή ανθρώπων απελπισμένων, έπαιξε απολύτως ανεύθυνα και αδίστακτα με το θυμικό τους, υποσχέθηκε στους πάντες τα πάντα, έσκισε... μνημόνια επί σκηνής, βάρεσε νταούλια για να χορέψουν δήθεν οι αγορές στον δικό του σκοπό. Στις τάξεις του συγκέντρωσε πρόσωπα με κοινό στοιχείο τον λαϊκισμό. Για να φτάσει στα κυβερνητικά έδρανα, χρειάστηκε να συμμαχήσει και με το ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ: το έκανε, χωρίς κανένα πρόβλημα –και όταν αργότερα οι δρόμοι τους χώρισαν, κράτησε τα... πιο χρήσιμα στελέχη τους, που εντάσσονται μέχρι και σήμερα στη δημόσια εκπροσώπησή του.


Το ψέμα νίκησε προσωρινά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, κατέλαβε τους θώκους που ονειρευόταν, έφτασε στα ακρότατα όρια του τυχοδιωκτισμού με το δημοψήφισμα, υπέγραψε αχρείαστο και επαχθές μνημόνιο, έκανε διεθνώς διάσημη την ελληνική λέξη κωλοτούμπα, έστησε σκευωρίες που αποκαλύφθηκαν, υπονόμευσε τους θεσμούς, θέλησε να ελέγξει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, έπληξε τη μεσαία τάξη, ανακάλυψε ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα. Το δικό του αδιέξοδο, το έκανε αδιέξοδο για τη χώρα. Αλλά το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Και η απάντηση ήρθε από τις κάλπες.


Το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε και πέρασε στην αντιπολίτευση. Αλλά δεν άλλαξε. Η Ελλάδα άφησε πίσω της την κρίση και άρχισε να τρέχει προς το μέλλον, για να καλύψει το χαμένο έδαφος. Εκείνοι παρέμειναν σταθεροί στον δρόμο του λαϊκισμού και της τοξικότητας. Ξαναθυμήθηκαν τα λεφτόδεντρα (που είχαν αναγκαστικά ξεχάσει, όσο ήταν στην κυβέρνηση), κράτησαν τον δηλητηριώδη λόγο και τη συκοφαντία των αντιπάλων, άφησαν το παλιό γραμμόφωνο να παίζει το αγαπημένο τους «όχι σε όλα», δεν δίστασαν ακόμη και να καταγγείλουν ψευδώς την πατρίδα στο διεθνές πεδίο. Η προσδοκία μιας γρήγορης επιστροφής στους θώκους της εξουσίας, κράτησε ενωμένο το συνονθύλευμα. Προσωρινά. Τη διπλή εκλογική ήττα του 2023, δεν την άντεξαν: μέσα σε ένα χρόνο έφυγαν δύο αρχηγοί, (πρώτα ο «ιστορικός» και στη συνέχεια ο αντικαταστάτης του) ήρθε μια ακόμη διάσπαση και τα γνωστά τους μονοψήφια ποσοστά κάνουν ήδη την εμφάνισή τους στις δημοσκοπήσεις. Οι τελευταίες πράξεις του έργου «θρυμματισμός», έχουν έντονο πια και το «άρωμα» της τοξικότητας που διαχεόταν από τον ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των αντιπάλων του: «σταλινοφασίστες» τους λένε οι μεν, «πορτοφολάδες» απαντάνε οι δε. Και οι αυτο-αποκαλύψεις για αλυσίδα off shore και ψευδή πόθεν έσχες μόλις άρχισαν ενώ είναι αβέβαιο για πόσο ακόμα, αυτό που έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή. Αυτοί που θα τον αναλάβουν, ας κρατήσουν τα συμπεράσματα από την υπερδεκαετή περιπέτεια του λαϊκιστικού μορφώματος. Θα είναι χρήσιμο και για τους ίδιους και για τον τόπο.

* Ο Δημήτρης Τσιόδρας είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ