Ανακοίνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών:
Ἦταν 19 Ἰανουαρίου 1980, ὃταν σύμπας ὁ Πατραϊκός Λαός καί ὂχι μόνον, μέ ἐπικεφαλῆς τόν μακαριστό Μητροπολίτη πρ. Πατρῶν Νικόδημο καί τούς λοιπούς τοπικούς Ἂρχοντας, ὑπεδέχθη τόν χαριτόβρυτον Σταυρόν τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἐπανακομιζόμενον ἀπό τήν πόλη Μασσαλία τῆς Γαλλίας καί τόν Ναό τοῦ Ἁγίου Βίκτωρος, ὃπου εὑρίσκετο μεταφερθείς ἐκεῖ ἀπό τόν παπικό ἐπίσκοπο Ἀντέλμο, τό 1205, ὁ ὁποῖος εἶχε καταλάβει τόν θρόνο τῶν Πατρῶν.
Στήν Ὀρθόδοξη Ἱερά Μητρόπολη Γαλλίας ὑπηρετοῦσε ὡς Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος, ὁ ἐκ Πατρῶν, ἀείμνηστος Πρωτορεσβύτερος Παναγιώτης Σιμιγιᾶτος, ὁ ὁποῖος εἶχεν σύζυγόν του, τήν ἀνιψιάν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Γαλλίας Μελετίου, Ἀνεζούλαν, ἡ ὁποία ζεῖ ἓως τῆς σήμερον μέ τά τέκνα της εἰς Γαλλίαν.
Ὁ π. Παναγιώτης ἐπληροφορήθη ἐκ πηγῶν ἀψευδῶν ὃτι στήν Μασσαλία, εὑρίσκετο ὁ Σταυρός τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί ἒφθασε ἓως τόν Ναό τοῦ Ἁγίου Βίκτωρος, ὃπου εὑρίσκετο θησαυρισμένον τό Ξύλον, ἐν ὧ ἐτάθη καί ἐπί τοῦ ὁποίου ἐτελειώθη ἐν Πάτραις, ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας, προσδεθείς ὑπό τοῦ βδελυροῦ Ρωμαίου Διοικητοῦ τῆς Πάτρας, ἀνθυπάτου Αἰγεάτου.
Σέ συνεργασία μέ τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν καί τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία, τῇ βοηθείᾳ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐγένοντο οἱ ἀπαραίτητες ἐνέργειες καί πραγματοποιήθηκε ἡ Ἐπανακομιδή τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἐν Πάτραις, τήν 19ην Ἰανουαρίου 1980.
Ὁ Σταυρός μεταφερθείς εἰς ξυλίνην θήκην, ἐτοποθετήθη κατ’ ἀρχάς εἰς σιδηράν τοιαύτην καί ἐνετοιχίσθη εἰς τήν πλευράν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὂπισθεν τοῦ προσκυνηταρίου εἰς τό ὁποῖον φυλάσσεται καί προσκυνεῖται ἡ τιμία τοῦ Πρωτοκλήτου Κάρα.
Ἀργότερον, ἐπί τοῦ νῦν Μητροπολίτου Πατρῶν Χρυσοστόμου ὁ Σταυρός τοῦ Πρωτοκλήτου, ἐτοποθετήθη εἰς θήκην ἀπό πολύτιμον ξύλον καί περιεβλήθη μέ ἀργυροχρυσότευκτον περίβλημα, κοσμηθέν μέ παραστάσεις ἀπό τήν ζωήν τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί ἐτοποθετήθη εἰς βορεινόν κλῖτος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, τό ὁποῖον ἀφιερώθη εἰς τόν Σταυρόν τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί ἁγιογραφήθη, ὡς καί ὁ ὑπόλοιπος Ναός μέ παραστάσεις ἀπό τήν ζωήν καί τά θαύματα καί τό μαρτύριον τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου.
•Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, Σάββατο 18 Ἰανουαρίου ἐ.ἒ, ἐτελέσθη ὁ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός, στόν μεγαλοπρεπῆ Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί συγχοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, μέ τήν συμμετοχή πλήθους Ἱερέων καί Διακόνων τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν καί τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς καί πλήθους εὐσεβῶν Χριστιανῶν, ἐνῶ στό μέσον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, εἶχε τοποθετηθεῖ ἐπί ἐξέδρας ηὐτρεπισμένης καταλλήλως, ὁ Σταυρός τοῦ Πρωτοκλήτου.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στό μαρτύριο τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί ἀνέγνωσε κείμενον τό ὁποῖον μέ συγκλονιστικόν τρόπον περιγράφη τόν ἐπί Σταυροῦ διά Χριστόν θάνατον τοῦ Πρωτοκλήτου, ἀπό τό βιβλίον «Ἐγκώμιον εἰς τόν Ἀπόστολον Ἀνδρέαν», Νικήτα Ρήτορος τοῦ Παφλαγόνος, ὃπου γίνεται ἀναφορά καί εἰς τόν Στρατοκλήν, πρῶτον Ἐπίσκοπον τῶν Πατρῶν καί εἰς Μαξιμίλλαν βαπτισθεῖσαν Χριστιανή, ἡ ὁποία ἦτο σύζυγος τοῦ Αἰγεάτου, ὁ ὁποῖος μεταμεληθείς γιά τήν σταύρωσιν τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἀνέβη εἰς τόπον ὑψηλόν (σημερινά Ὑψηλά Ἀλώνια τῶν Πατρῶν, ὃπου ὁ ἀνδριάς τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ) καί κατεκριμνήσθη (αὐτοκτόνησε) κομματιασθείς ἐκ τῆς πτώσεως καί ἀποτελέσας οἰκτρόν θέαμα.
•Ἀνήμερα, Κυριακή 19 Ἰανουαρίου ἐ.ἒ., ὁ Σεβασμιώτατος ἐχοροστάτησε στόν Ὂρθρο καί προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας εἰς τόν Νέον Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος εἶχε κατακλυσθεῖ ὑπό πλήθους εὐσεβῶν Χριστιανῶν καί ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο, ἀναφερθείς στό ἱστορικό τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, στήν περιπέτεια του νά μεταφερθῇ στή Δύση, νά εὑρεθῇ μετά ἀπό πολλούς αἰῶνες καί νά ἐπανακομισθῇ στήν πόλη τοῦ Μαρτυρίου του, στήν περιάκουστον πόλη τῶν Πατρῶν.
Μίλησε γιά τό χρέος τῶν Πατρέων, ἒναντι τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὣστε νά διατηρήσωμε τήν ἱερά διδασκαλία του, περί τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, περί τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὡς κιβωτοῦ τῆς σωτηρίας διά τῶν ἱερῶν Μυστηρίων καί γιά τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου ὡς δημιουργήματος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τήν ἀνάγκη νά ὑπερασπισθοῦμε μέχρις αἳματος, ἐάν χρειασθῇ τήν Ἀλήθεια, τήν ὁποία μᾶς παρέδωσε ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας.
•Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ἀνεπέμφθη δέησις ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν μακαριστῶν Ἀρχιερέων, Γαλλίας Μελετίου και Πατρῶν Νικοδήμου καί τοῦ Ἱερέως Παναγιώτου Σιμιγιάτου, τοῦ Πατρέως.
