του Δημήτρη Μηλάκα, δημοσιογράφου
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες (και ο Έλληνας πρωθυπουργός προφανώς) ενημερώθηκαν από Τύπο και τις ανακοινώσεις του Λευκού Οίκου και του Κρεμλίνου ότι οι Τραμπ και Πούτιν είχαν μακρά τηλεφωνική συνομιλία κατά την οποία δρομολογήθηκε η έναρξη συνομιλιών (μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας) για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Η απουσία των μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών (Γερμανία, Γαλλία) αλλά και της ΕΕ ως συλλογική πολιτική έκφραση της γηραιάς ηπείρου, από τη δρομολογούμενη ειρηνευτική διαδικασία, καθώς και της εμπόλεμης Ουκρανίας την οποία αφορά άμεσα κάθε τι που θα συμφωνηθεί επιβεβαιώνει δύο κοινά «μυστικά»:
Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν πόλεμος δια αντιπροσώπων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας
Οι ευρωπαϊκές χώρες είναι για τον Τραμπ υποτελείς ή φόρου υποτελείς στην Ουάσιγκτον
Περί της αντίληψης (της αμερικανικής ελίτ) για το καθεστώς υποτέλειας της Ευρώπης στο σύνολό της έχει γράψει με γλαφυρό τρόπο ο Ζμπίγκνιου Καζίμιες Μπρζεζίνσκι. Ο ακαδημαϊκός και σύμβουλος εθνικής ασφάλειας (από το 1977 ως το 1981) του προέδρου Τζίμι Κάρτερ στο μνημειώδες βιβλίο του «η Μεγάλη Σκακιέρα» χαρακτηρίζει απερίφραστα τις ευρωπαϊκές δυνάμεις υποτελείς οι οποίες εν τέλει υπάρχουν και ευημερούν χάρη της αμερικανικής προστασίας.
Από τότε (το 1997,που ο Μπρεζίνσκι διατύπωνε δημόσια την άκρως προσβλητική αντίληψη για τους Ευρωπαίους συμμάχους των ΗΠΑ) μέχρι και σήμερα οι Ευρωπαίοι δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να δικαιώνουν αυτήν την άποψη.
Λαμβάνοντας υπόψη μόνο όσα έχουν να κάνουν με τον πόλεμο στην Ουκρανία οι Ευρωπαίοι ως σύνολο (ΕΕ) και με διακυμάνσεις η κάθε ευρωπαϊκή δύναμη ξεχωριστά κινήθηκε ακολουθώντας εντολές της Ουάσιγκτον ακόμη κι αν κάποιες από αυτές τις εντολές ήταν εξόφθαλμα εναντίον των ευρωπαϊκών συμφερόντων.
Αποκορύφωμα μιας σειράς πράξεων τυφλής ευρωπαϊκής (γερμανικής) υποτέλειας υπήρξε η λεγόμενη ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία και η αντικατάστασή της από την πανάκριβη αμερικανική προσφορά του υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Ταυτόχρονα οι χώρες της ΕΕ κλήθηκαν (και το έπραξαν) να αιμοδοτήσουν την αμερικανική πολεμική βιομηχανία προωθώντας παλαιωμένα οπλικά συστήματα στους Ουκρανούς και αντικαθιστώντας τα με νέες παραγγελίες.
Η πλέον, ωστόσο, «ακατανόητη» επιλογή (; ) των Ευρωπαίων ήταν η συμφωνία τους με την προηγούμενη αμερικανική διοίκηση (του Μπάιντεν) σε μια υστερική στήριξη ενός πολέμου κατά της Ρωσίας ο οποίος εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατόν να κερδηθεί.
Η πρόθυμη Ελλάς
Χαρακτηριστικό παράδειγμα υποτέλειας σε αυτοκαταστροφικές επιλογές είναι η Ελλάδα που ακολουθώντας τις αμερικανικές οδηγίες ξεκίνησε το ξήλωμα των ελληνορωσικών σχέσεων (επί Τσίπρα και για χάρη της ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ) για να τις καταστρέψει ολοσχερώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη που εμφανίστηκε βασιλικότερη του βασιλέως με λόγια και πράξεις κατά της Ρωσίας.
Η αλλαγή του κλίματος στις σχέσεις των πυρηνικών υπερδυνάμεων μετά την τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ – Πούτιν τοποθετεί τους Ευρωπαίους ηγέτες (συμπεριλαμβανομένου και του Έλληνα πρωθυπουργού) σε μια ιδιαίτερα άβολη θέση καθώς πολλοί από αυτούς θα υποχρεωθούν να γλείψουν εκεί (τον Πούτιν και τη Ρωσία) όπου έφτυναν τα τελευταία 3 χρόνια.
Πρόκειται , προφανώς, για τους κινδύνους του «επαγγέλματος» της μαριονέτας η οποία αν δεν υπομείνει τον εξευτελισμό μπορεί να αντικατασταθεί ανά πάσα στιγμή από αυτόν που κινεί τα νήματα.
Υ.Γ. Σύμφωνα με το Bloomberg ο Τραμπ στη συμφωνία που προωθεί επιφυλάσσει για τους Ευρωπαίους υποτελείς του τον ρόλο του χορηγού της νέας κατάστασης στην Ουκρανία. Αυτό σημαίνει πως οι Ευρωπαίοι καλούνται να πληρώσουν σε βάθος δεκαετίας περί τα 3 τρις δολάρια για τον εκσυγχρονισμό του ουκρανικού στρατού, την δημιουργία ειρηνευτικής δύναμης δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών και τη δημιουργία ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνατοτήτων που θα μπορούν να εγγυηθούν την νέα κατάσταση στην Ευρώπη. Από την άλλη οι ΗΠΑ θα αποζημιωθούν για τα 300 δις που ξόδεψαν στον πόλεμο στην Ουκρανία με σπάνιες ουκρανικές γαίες…