Ο Ν. Βούτσης για το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ: Απαράδεκτη η υπαναχώρηση από τον κ. Παπαδημητρίου

«Απαράδεκτη η υπαναχώρηση από τον κ. Παπαδημητρίου. Λυπάμαι πολύ. Δυσκολεύει την αλήθεια», δήλωσε χαρακτηριστικά μιλώντας στο ενημερωτικό ραδιόφωνο του Πρώτου Προγράμματος 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας», με τον Θάνο Σιαφάκα, ο Νίκος Βούτσης, πρώην Πρόεδρος της Βουλής και στέλεχος της Νέας Αριστεράς, ως προς τις εξελίξεις στο θέμα της υπόθεσης της τραγωδίας των Τεμπών, στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ και τις δηλώσεις του κ. Παπαδημητρίου, ο οποίος ζήτησε να βγει η πυρόσφαιρα από το πόρισμα.

Και συμπλήρωσε «Θέλω να είμαι σαφής. Αποτελεί μια απαράδεκτη εννοώ και επιστημονικά υπαναχώρηση, η οποία προφανώς εντάσσεται σε μια επικοινωνιακή αντεπίθεση της Νέας Δημοκρατίας, για την οποία είχε σαλπίσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε σχέση με το μείζον θέμα του εγκλήματος στα Τέμπη και της συγκάλυψης. Και με αυτή την έννοια λυπάμαι πάρα πολύ που ένας επιστήμονας που πριν από 40 ημέρες έχει δεσμευτεί και αναλύσει τα ενδεχόμενα ως ενδεχόμενα για το συγκεκριμένο δυστύχημα – έγκλημα, σήμερα έρχεται δημόσια να υπαναχωρήσει από αυτές τις διατυπώσεις. Αυτό δυσκολεύει και την ανεύρεση της αλήθειας αλλά και την εμπιστοσύνη που όλοι θα πρέπει να έχουμε, (έτσι δεν είναι;) στα επιμέρους ή/και σε άλλα πορίσματα (…)».

«Υπάρχουν κάποιοι που αυτολογοκρίνονται και αυτοχειριάζονται»

Παράλληλα μεταξύ άλλων, ως προς το αν πιστεύει ότι ο κ. Παπαδημητρίου θα μπορούσε να έχει πιεστεί πολιτικά, τόνισε «Η εμπειρία μου, λέει ότι πολλές φορές υπάρχουν παράγοντες οι οποίοι αυτολογοκρίνονται ή αυτοχειριάζονται επικοινωνιακά και πολιτικά, χωρίς να χρειαστεί να έχουν μία ευθεία πολιτική παρέμβαση, παρά μόνο για να βρίσκονται σε ένα κλίμα που οι ίδιοι θεωρούν ότι ευνοεί κάποιες απόψεις τους (…)».

Τέλος, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και στέλεχος της Νέας Αριστεράς, κ. Νίκος Βούτσης, μίλησε επίσης και για την ανάγκη προγραμματικής πρωτοβουλίας των κομμάτων του προοδευτικού χώρου με τη συμμετοχή και της Πλεύσης Ελευθερίας και του Μέρα25, χωρίς επανασυγκολλήσεις και θραύσματα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

«Θα σας πω ευθέως ότι υπάρχει ανάγκη εναλλακτικής πρότασης. Αυτό βγαίνει από τη μεγάλη απαίτηση μιας θα έλεγα κοινωνικής πλειοψηφίας, αναζήτησης της δικαιοσύνης σε όλα τα επίπεδα και μιας εναλλακτικής, οικονομικής και πολιτικής πρότασης στο πεδίο της διακυβέρνησης (…). Εγώ σας λέω ότι χρειάζεται οπωσδήποτε μια πρωτοβουλία και πρωτοβουλίες να αναπτυχθούν για συζήτηση προγραμματικού χαρακτήρα με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, της κεντροαριστεράς, της οικολογίας, αυτό που λέμε δημοκρατική αντιπολίτευση, χωρίς προκατάληψη ότι θα οδηγήσει οπωσδήποτε σε μία εναλλακτική, αλλά με μία προσπάθεια αφενός να οριοθετηθούν οι διαφορές διότι υπάρχουν και είναι σαφές και αφετέρου να γίνει μια προσπάθεια για να αναδειχθούν κοινοί τόποι. Εγώ θα μπορούσα να σας πω, παραδείγματος χάριν, για αυτή την ατζέντα, ότι πέραν των γενικοτήτων, θα μπορούσε και θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να γίνεται και μια συζήτηση για κρίσιμα θέματα τώρα που συζητάει ο κόσμος (…). Είναι υποχρεωμένες λοιπόν, οι πολιτικές δυνάμεις, οι κοινωνικές δυνάμεις να αναλάβουν πρωτοβουλίες (…)».

«Μιλάω λοιπόν, για μια πρωτοβουλία σε προγραμματικό επίπεδο και όχι για συγχώνευση των δύο, για παράδειγμα κοινοβουλευτικών ομάδων. Θα το θεωρούσα αυτή τη στιγμή κάτι το οποίο θα δημιουργούσε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα φερεγγυότητας και στο πολιτικό σύστημα και στην προσπάθεια για ανα-θεμελίωση της Αριστεράς, ενώ όλα τα βήματα πρέπει να είναι προσεκτικά και να αναφέρονται σε όλους τους χώρους που έχουν να συμβάλουν. Όλοι θα κριθούν και ως προθέσεις και ως αντιλήψεις (…)». Και πρόσθεσε «(… ) Και χωρίς επανασυγκόλληση, δηλαδή σαν ένα προοίμιο ή φύλλο συκής, επανασυγκόλλησης, ας πούμε, θραυσμάτων του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αν είναι να προκύψει ανάμεσα σε κάποιες δυνάμεις, θα προκύψει μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο και με ανατροφοδότηση, επαναλαμβάνω με το τι θα γίνεται μέσα στην κοινωνία και όχι, ας πούμε, στη βάση μιας σύμπτωσης εκλογικών στόχων. Και βεβαίως απαιτεί αυτό και μια διάθεση. Άλλοι το λένε αυτοκριτική, εγώ το λέω επανατοποθέτηση, αναστοχασμό. Δηλαδή, δεν μπορούν όλα να κρίνονται με τη στρατηγική του φυγή προς τα μπρος, άντε δηλαδή, τώρα να δούμε τι πρέπει να κάνουμε. Το τι θα κάνουμε πρέπει να έχει βάθος και πρέπει να δίνει και εμπιστοσύνη, φερεγγυότητα και άρα, πρέπει να επανατοποθετηθεί καθένας από την πλευρά του και σε ό, τι έφερε ας πούμε, αυτή την κατάσταση την αξιωματική αντιπολίτευση».