Σε ανακοίνωση του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) αναφέρεται:
Στις πρωτεύουσες όλου του κόσμου την Πρωτομαγιά, θα υψωθούν τα πανό, οι σημαίες και θα ακουστούν ξανά τα συνθήματα των ιδανικών της κοινωνικής απελευθέρωσης του ανθρώπου.
Εργατική Πρωτομαγιά, η παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης, της μεγάλης πλειοψηφίας που συγκροτεί τον κόσμο μας, που όμως τείνει να περιθωριοποιηθεί σαν τάξη και μαζί της η εργασία σαν αξία.
Ολόκληρη η ζωή ενός εργαζόμενου έχει μετατραπεί σε μια διαρκή εργασία-θυσία προς το κεφάλαιο, το οποίο παράλληλα απαλλάσσεται από τις κλασικές του δεσμεύσεις που παρήγαγαν οι θεσμικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης.
Οι αριθμοί και οι ρυθμοί των εργατικών ατυχημάτων είναι σοκαριστικοί και ισοδυναμούν με εγκλήματα εκ προμελέτης.
Οι μετανάστες όσοι δεν πνίγονται στις θάλασσες από τη ρομφαία του δυτικού «πολιτισμού» είναι σύγχρονοι δούλοι πλήρως αναλώσιμοι.
Η βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού μετέτρεψε τις εργασιακές σχέσεις σε νόμιμο Γκουαντάναμο που αποτελεί μόνο το πρώτο-και στοιχειώδες-μέσο για τον συνολικό εκφασισμό της κοινωνίας.
Το συνολικό αποτέλεσμα, μετά από την απόλυτη κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού και της διαμόρφωσης του σε παγκόσμιο σύστημα, είναι ένα τέλμα στασιμότητας και φονικών ανταγωνισμών πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο επικίνδυνο από εκείνο των προηγούμενων δεκαετιών, φτάνοντας στα όρια μιας γενικευμένης παγκόσμιας σύρραξης. Σε αυτές τις συνθήκες ο Τραμπ καθαρό παράγωγο της Wall-Street, αναδείχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ για να επιβάλλει ως παγκόσμια πολιτική ηγεμονία την αντιδραστική εθνική αναδίπλωση ως όρο άμυνας και υπεράσπισης του «αμερικανικού ονείρου».
Η εργατική τάξη και η κοινωνία της εργασίας έχουν χρέος όμως να σκιαγραφήσουν και πάλι αλλά και να διεκδικήσουν την κοινωνική προοπτική του ελεύθερου δημιουργικού ανθρώπου η εργασία και το πνεύμα του οποίου θα συνεισφέρουν στις ανάγκες και την ελευθερία του κάθε συνανθρώπου του ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, εθνικότητα, φύλο, κουλτούρα.
Στη χώρα μας έξι χρόνια μετά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της δεξιάς έχουν κυριαρχήσει οι πιο σκληρές και αντιδραστικές νεοφιλελεύθερες δυνάμεις απόλυτα ταυτισμένες με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και το αντίστοιχο μπλοκ δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι διαμορφώνεται ένα εκρηκτικό πολιτικό μίγμα επικίνδυνο για τις δημοκρατικές, λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ζωή.
Γι αυτό ο Μητσοτάκης προσκυνά τον μακελάρη Νετανιάχου, καταζητούμενο για εγκλήματα πολέμου, που συνεχίζει την γενοκτονία και τον αφανισμό των Παλαιστίνιων με τις ευλογίες των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.
Γι αυτό δυο χρόνια τώρα η κυβέρνηση του εγκλήματος και της συγκάλυψης σκοτώνει κάθε μέρα τους 57 νεκρούς των Τεμπών χρησιμοποιώντας την ασυλία της εξουσίας τους, την δικαιοσύνη τους, τις συμμοριακές κρατικοδίαιτες ομάδες αλητείας κράτους και παρακράτους.
Ο κόσμος της εργασίας, η νεολαία όμως όρθωσε το ανάστημα της και φώναξε «Φτάνει πια, μας στερείτε το οξυγόνο, αφήστε μας να ανασάνουμε».
Η κοινωνία της εργασίας μίλησε, βγήκε στο δρόμο με υψωμένες τις γροθιές,
γιατί δεν έχει πρόσβαση στη δημόσια υγεία, στην παιδεία και πληρώνει ακριβά και για τα δύο,
γιατί βιώνει την ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς, την μαύρη και απλήρωτη εργασία
γιατί γνωρίζει την ανυπαρξία της δικαιοσύνης για τους από κάτω και την ασυλία, την ατιμωρησία για τους από πάνω.
Σαν κοινωνική αντιπολίτευση στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των Τεμπών έθεσε ζήτημα ανατροπής της δεξιάς.
Το κίνημα των Τεμπών τρόμαξε και τρομάζει την κυβέρνηση, αλλά και την πολιτική αντιπολίτευση που αντί να δει δυνατότητες, είδε κινδύνους!
Η ανατροπή της κυβέρνησης και η ανάσχεση του νεοφιλελευθερισμού φαίνεται να ήταν ασήκωτο πολιτικό βάρος για την προοδευτική αντιπολίτευση. Φανταστείτε ότι δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν στο ελάχιστο και να απαιτήσουν από κοινού να γυρίσουν τα τρένα στο δημόσιο.
Αυτό που είναι φανερό είναι ότι σήμερα η κοινωνία βρίσκεται πιο μπροστά από τους πολιτικούς της εκπροσώπους. Μετράει τις δυνάμεις της πέρα και έξω από μεσσιανισμούς και σωτήρες και προχωρά.
Αυτή η πολιτική του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού δεν μπορεί να αλλάξει. Μόνο να ανατραπεί μπορεί στους δρόμους του μαζικού συλλογικού αγώνα.
Την Πρωτομαγιά απεργούμε και διαδηλώνουμε για οξυγόνο στη ζωή μας, για το μεροκάματο και τα εργασιακά μας δικαιώματα, για δικαιοσύνη, δημοκρατία και αξιοπρέπεια.
Για να φύγει η κυβέρνηση του εγκλήματος των Τεμπών, του πολέμου, της ανέχειας και της εξαθλίωσης.
Η Εργατική Πρωτομαγιά μας δείχνει το δρόμο, μας θυμίζει το χρέος μας, η εργατική τάξη δεν είναι απλά οι κολασμένοι της γης είναι η ελπίδα της.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 1ΜΑΗ ΣΤΙΣ 10.30 ΠΛ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ