Η Δημοτική Αρχή σύμφωνα με τα γραφόμενα στον τύπο σκοπεύει να χαρακτηρίσει την Μαιζώνος ως οδό ήπιας κυκλοφορίας και να δημιουργήσει μία λωρίδα κυκλοφορίας όπου θα επιτρέπεται η διέλευση αστικής συγκοινωνίας, ταξί και πιθανόν και των δικύκλων. Μάλιστα έχει αναθέσει την σχετική μελέτη σε συγκοινωνιολόγους στην Αθήνα.
Δεν θα σταθώ σε θέματα ορισμών και αοριστίες που περιέχονται στα παραπάνω. Θα σταθώ αποκλειστικά στο πολιτικό σκέλος.
Μερικά δεδομένα:
Μετά την διάνοιξη της Κανακάρη και την αντιδρόμηση των οδών Κορίνθου – Κανακάρη φαίνεται ότι η Μαιζώνος θα χάσει την πρωτοκαθεδρία της ως μία από τις βασικές οδούς εισόδου στην κεντρική περιοχή της πόλης.
Η κατεύθυνση της μελέτης της ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων ή καλύτερα της αστικής ανάπλασης του κέντρου, η οποία εκπονείται από τις υπηρεσίες του Δήμου λαμβάνει υπ' όψιν της αυτό το γεγονός και γίνεται με άξονα την πεζοδρόμηση της οδού.
Η πεζοδρόμηση της Μαιζώνος φαίνεται να έχει γίνει αιτούμενο από μία μεγάλη μερίδα του κόσμου λαμβάνοντας υπ' όψιν τόσο την στάση του τύπου όσο και την αίσθηση που υπάρχει από τις διάσπαρτες καθημερινές συζητήσεις που γίνονται στην πόλη. Επιβεβαίωση μάλιστα αυτού του γεγονότος είναι ότι οι εμπορικές αξίες των ακινήτων σε αυτόν τον δρόμο είναι ίσως οι μόνες που δεν έχουν μειωθεί την περίοδο αυτή.
Λαμβάνοντας υπ' όψιν όλα τα προηγούμενα εγείρεται πλήθος ερωτημάτων τα οποία δυστυχώς επιβεβαιώνουν την σύγχυση της Δημοτικής Αρχής. Και η σύγχυση αυτή εντοπίζεται στο (ηθελημένο ή αθέλητο) ανακάτεμα που γίνεται μεταξύ των τεχνικών θεμάτων και των πολιτικών αποφάσεων. Δηλαδή στο γεγονός ποιος έχει την νομιμοποίηση να παίρνει μία απόφαση, πια είναι τα δεδομένα που θα στηριχθεί αυτή η απόφαση και ποιος επιλύει τα προβλήματα που αυτή δημιουργεί.
Μερικές ερωτήσεις είναι:
Ποιος αποφασίζει αν η οδός τελικά θα γίνει πεζόδρομος ή όχι?
Ποιος αποφασίζει σε πιο μήκος θα γίνει αυτή η πεζοδρόμηση? Από Κολοκοτρώνη μέχρι Γούναρη? Από Αράτου? Από Καρόλου? Μέχρι την Γούναρη? Μέχρι την τριών Ναυάρχων και πάει λέγοντας.
Ποιος καταθέτει τις επιπτώσεις θετικές και αρνητικές μπορεί να έχει μια τέτοια απόφαση;
Έχει αποφασιστεί μετά την αντιδρόμηση των Κορίνθου Κανακάρη και -την όποια- παρέμβαση στην Μαιζώνος πια είναι η πολιτική στάθμευσης στο κέντρο της πόλης? Θα συνεχιστεί μετά την αντιδρόμηση να επιτρέπεται η στάθμευση σε αυτές τις οδούς? Είναι επίσης δεδομένο ότι οι θέσεις μετά την όποια παρέμβαση θα μειωθούν αισθητά. Τι θα κάνουμε?
Τι θα κάνουμε με τις λεωφορειακές γραμμές που διέρχονται από το κέντρο της πόλης? Είναι επίσης δεδομένο ότι η απλή μεταφορά τους στις οδούς Κορίνθου και Κανακάρη είναι εξαιρετικά δύσκολη ή καλύτερα μη λειτουργική, αφού το υπ' διάνοιξη τμήμα δεν καθιστά την κίνηση των λεωφορείων εύκολη σε αυτό το τμήμα λόγω κλίσεων.
Κατά την άποψή μου η απάντηση στις παραπάνω ερωτήσεις είναι εξαιρετικά απλή και είναι η ακόλουθη.
“Την απόφαση θέλω ή όχι πεζοδρομημένο κέντρο οφείλει να την πάρει το Δημοτικό Συμβούλιο. Ως βασική κατευθυντήρια γραμμή. Είναι πολιτική απόφαση και όχι τεχνική. Η απόφαση αυτή εμπεριέχει και μία συνακόλουθη. Την μερική ή ολική απαγόρευση στάθμευσης στο κέντρο. Επίσης πολιτική απόφαση.
Το επόμενο βήμα είναι ότι με βάση την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου δίνεται κατεύθυνση στους μελετητές να διερευνήσουν όλα τα προηγούμενα ερωτήματα (Μήκος και τρόπος πεζοδρόμησης, στάθμευση, λεωφορειακές γραμμές κ.λ.π.) και να παρουσιάσουν εναλλακτικές λύσεις στα πλαίσια της υλοποίηση της πολιτικής βούλησης από τις οποίες και πάλι στο Δημοτικό Συμβούλιο θα επιλέξει και θα αποφανθεί οριστικά ώστε να υλοποιηθούν οι οριστικές μελέτες εφαρμογής.”
Αντί αυτού που βρισκόμαστε;
Μέρος των παραπάνω αποφάσεων έχει παρθεί από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή, και (θολά όμως) είχαν συμφωνήσει και άλλες παρατάξεις αφού υπήρχε έγκριση και γενική αποδοχή στην υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων στην Πάτρα. Οι υπηρεσίες του Δήμου (μετά την διάλυση της Εταιρείας Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων) υλοποιούν μελέτες ώστε το έργο να είναι έτοιμο για χρηματοδότηση από το καινούργιο ΕΣΠΑ. Μελέτες διαμόρφωσης πεζοδρομίων, αναπλάσεων κ.λ.π. Το λειτουργικό κομμάτι δεν υπάρχει πουθενά. Τι θα γίνει με την στάθμευση? Άγνωστο. Θα το δούμε. Τι θα γίνει με τις Λεωφορειακές γραμμές? Αυτό μάλλον κάποιος το σκέφτηκε και έπεσε η ιδέα να αφήσουμε στην Μαιζώνος μια λωρίδα και το λύσαμε και αυτό. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν είναι και εύκολο, αναθέτουμε μία μελέτη σε έναν εξωτερικό συνεργάτη με αμοιβή το 30% του πτυχίου Α Τάξης την μικρότερη δηλαδή αμοιβή και καθαρίσαμε. Αλήθεια κατεύθυνση και οδηγίες ο συνάδελφος μηχανικός έχει πάρει? και από που?
Είναι προφανές ότι (και το καταθέτω έχοντας ίδια πείρα) ότι κάτι παρόμοιο έχει γίνει και στο παρελθόν με την Ρήγα Φεραίου, αφού ο αντίστοιχος τότε μηχανικός ήμουν εγώ. Με μία όμως τεράστια διαφορά. Δεν υπήρχε καμία απολύτως αμφιβολία στην κατεύθυνση. Το αντίθετο μάλιστα. Η τότε Δημοτική Αρχή περισσότερο ανησυχούσε για τις πιθανές αντιδράσεις των κατοίκων. Έτσι διέρρεε παρόμοιες σκέψεις για αύξηση του πλάτους των πεζοδρομίων. κ.λ.π. Δεν είχε εξετάσει καμία τεχνική λύση και δεν μπορούσε να διατυπώσει επιχειρήματα σε διάφορα ζητήματα που ετίθεντο. Όμως η σημερινή Δημοτική αρχή το κάνει για τελείως διαφορετικούς λόγους. Ξαφνικά προέκυψε ότι δεν έχει λύση σε ένα θέμα. Αυτό των λεωφορειακών γραμμών. Τα άλλα θέματα φαίνεται ότι δεν την προβληματίζουν ακόμα.
Ακόμα χειρότερο είναι ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει την πολιτική της βούληση για κανένα ζήτημα σχετικά με το θέμα. Ώστε να παρθούν όλες οι σχετικές αποφάσεις. Και θα ήθελα να τονίσω ότι οι αποφάσεις για το κέντρο της πόλης είναι καθοριστικές για το μέλλον της, την φυσιογνωμία της, την οικονομία της και την κοινωνική της συνοχή. Δεν μπορεί να είναι μεμονωμένες αποφάσεις μηχανικών, αντιδημάρχων ή υπηρεσιακών παραγόντων. Είναι αποφάσεις πόλης. Δεν πρέπει να σοβαρευτούμε κάποτε;
