Καρδιακό ευχαριστώ, εκφράζω εκ μέρους της οικογένειας μου, προς όλους εσάς για τον επιστηριγμό που μας προσφέρατε και ιερή δέσμευση αναλαμβάνουμε, να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, για την ανακούφιση των αδυνάτων και των πασχόντων.
Η ΝΙΚΗτρια μας, με «αυτοθυσία» και αγάπη, δώρισε ζωή προσφέροντας τα πολύτιμα ζωτικά όργανά της και το ευχάριστο άγγελμα που ακούστηκε παντού -πως ένας 50χρονος συνάνθρωπός μας κέρδισε το στοίχημα της ζωής χάρις στο «συκώτι» της Νίκης, μας βεβαίωσε ότι ΚΑΤΙΣΧΥΕΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.
Ο δικός μου ο Πατέρας έφυγε στα 50 του, αφήνοντας πίσω ορφανά τέσσερα πιτσιρίκια και μια 40χρονη χήρα…
Ήμουν 8 χρονών όταν έχασα τον πατέρα μου το 1967.
Η Νίκη έδωσε χαρά στον παππού και στη γιαγιά στους ουρανούς
και σε μας στέλνει τις διαμαντένιες λάμψεις σαν εκείνες που στα χιόνια αντανακλούν….
Να γιατί η χαρμολύπη είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί μέσα μου…
Η Νίκη δεν βρίσκεται στο μνήμα….
Η Νίκη μας δείχνει το δρόμο… είναι η ορμητική προς τα πάνω πορεία.
Η αγωνίστρια Νίκη ενώ δεν μπόρεσε ποτέ να μας εκφράσει τον πόνο της ανάβασής της προς τον Γολγοθά, τώρα με τα αποτελέσματα της αγάπης της κραυγάζει…
και ζητά και άλλοι πολλοί να γίνουμε δωρεοδότες ζωής και χαράς, προς όλους όσους έχουν ανάγκη….
Σας ευχαριστούμε και πάλι, όλους, έναν προς έναν, γιατί εσείς μας δείξατε με το «νοιάξιμο σας», ότι υπάρχει ακόμα απόθεμα ανθρωπιάς στην απάνθρωπη εποχή μας και δοξάζουμε το Θεό για τον Άγγελο που έστειλε στη ζωή μας….
