Λέξεις που συναντάμε μόνο στην Πάτρα. Και είναι απίθανες!
Μινάρας= “μ......κας” αλλά σε πιο light εκδοχή
Ζαβό = Χαζό
Μανιαούρι = Μάγκας
Στυλιάρι = Στουρνάρι
Στάει = στάζει
Στάλα = σταγόνα
Δώμου = Δώσε μου
Μπίζα = Αρακάς
Μάπα = Λάχανο
Χοντρομπίγουλη = φιδές
Τουτουμάκια = χυλοπίτες
Μαντορίνια = μανταρίνια
Κουρκουσάλι = χαλάζι
Ξεμπουντουλωμός = Χαλασμός (αέρας, βροχή)
Τσουρούλια = τρέχει γρήγορα, μαλλιά κουβάρια
Πορτόνι = Αυλόπορτα
Ξεήγκλωτο = ξεχειλωμένο
Σπίνωσέ το = βάλτο πιο σιγά, χαμήλωσέ το (ραδιόφωνο
Κοκότα = καρούμπαλο
Ψιλικά = μυρωδικά
Λιανά = ψιλά (χρήματα)
Χάμω = κάτω
Ντωτό = χαλαρό
Μπαμπουλωμένος = κουκουλωμένος
Καμιανού = κανενός
Πιλαλάω = τρέχω
Ξεσβουρτσίστηκα = έπεσα, τσακίστηκα
Καλικούτσα= παίρνω κάποιον στην πλάτη
Έγκωσα = χόρτασα
Ταγιαντριός = Του Αγίου Ανδρέα!!!!
Κατσιφάρα = ομίλχη, πούσι
Λιακωτό = ταράτσα
Γούβα = Λακκούβα
Αφερεμένο = χαζό
Πίστρωσε με = σκέπασε με
Κούτσαβλος = κουτσός
Λέρα = βρωμιά (λέρα πέτσα)
Σακαφλιόρα = άσχημη,ξερακιανή γυναίκα
Σκαμπίλια = σφαλιάρες
Κοκκινογούλια = παντζάρια
Μπούζι = παγωμένος
Μπαίγνιο = περίγελος
Λούμπα=Λακούβα με νερό
Αλιάδα = σκορδαλιά
Αχινέος = αχινός
Χάβαρο = αχιβάδα
Ποδέσου= φόρεσε παπούτσια
Μακεδονήσι = μαϊντανός
Καρναμπίκι = μπρόκολο
Μπίγουλι = φιδές
Πασατέμπο = ψημένοι σπόροι κολοκύθας
Φουσκιές = χαστούκια
Ήμουνα = ήμουν
Φούσκα = μπαλόνι
Χαζοβιόλα = αφηρημένη
Χαμούρα = ξεπεσμένη
Χούφταλο = ηλικιωμένος
Τενεκές = άχρηστος
Μετζάστρα= μισόκλειστα (παραθυρόφυλλα)
Ντένομαι= ντύνομαι
Λουμίνια=φυτιλάκια
Καψερός=καημένος
Κατσούλα=κουκούλα
Μεσάλα = τραπεζομάντηλο
Νευριάστηκα = νευρίασα
Σκιάχτηκα= φοβήθηκα
Σκλεπού = η ασχημη γυναίκα
Κοτέτσενα = αυτή πού ασχολείται με κότες
Μπαρπουτσέλι = το μικρό μπαρμπούνι
Σαρδελί = το σαρδελάκι
Βοϊδογλιψά= φύτρες μαλλιών
Κοκοροβι=χοντρο χαλαζι
Μέσκουλα-Μεσκουλιά=Μούσμουλο
Κρεμανταλάς = ο ψηλός ανδρας
Αντούβιανος = ο βλάκας
Μακρασκέλα = η γυναίκα με μεγάλα πόδια
Κουσκουρού = η κουτσομπόλα
Λίγδα = η μαύρη αλανιάρα τσιπούρα
Λιγδοπούλα = η μικρή λίγδα
Μιξινάρι = το κεφαλόπουλο
Μανιαούρι = το προσφυγόπουλο
Βοϊδογλιψά= φύτρες μαλλιών
Λαχανοπιτα=χορτοπιτα
Μακαροτσινια=κοφτο μακαρονακι
Μπατζουρια-εξωφυλλα
Διτερέσσα=δωσοληψία
Στιλιάρι,τζέρο=ξεροκεφαλος
Κοτσονούρης=διάολος
Κατσιμπουχέρι=μπάστακας
Μολιντίρι=μικρή σαύρα
Κεσάτια = αναδουλιές
Κολοσούρτης = τραίνο
Μπακαλιάρος, μπακαλάος = βακαλάος
Παρασόλι = ομπρέλα για τον ήλιο
Σαρωνύμι = παρατσούκλι, παρώνυμο
Σκουτέλι = κεσές γιαούρτι
Συρφετάσι = δοχείο μεταλλικό που έκλεινε σφιχτά, βάζανε το κολατσιό, το φαγητό για την εκδρομή.
Χαμουτζής = αυτός που δουλεύει στα γόνατα, μεταφορικά ο βρώμικος
Χαμάδες = ελιές, σταφύλια, φρούτα που έχουν πέσει κάτω (χάμω)
Απίδι = αχλάδι
(Ν)ταμιζάνα = μπουκάλα για κρασί κυρίως αλλά και για λάδι
Σούφρα = πισινός
Σουφρώνω = κλέβω
Κατσαμαλίδα, κατσαμάλιασα = όταν από το κρύο η επιδερμίδα γίνεται με σπυράκια, σαν την πέτσα από το κοτόπουλο
Υποβρύχιο = βανίλια στο ποτήρι με νερό
Μια δαχτυλήθρα = μικρή ποσότητα υγρού (όσο χώραγε η δακτυλήθρα που χρησιμοποιείται στην ραπτική)
Μαμαλίγκα, παπαλίνα = τα μικρά ψαράκια - γόνος (γαβράκια - μαριδούλα...)
Καγιανάς = φαγητό με ντομάτα και αυγά (στραπατσάδα στην Κέρκυρα)
Λιανά = νομίσματα
Γούβα = Λακκούβα
Τσιμπίπo = σταφύλι
Φιδέμπορας = ψεύτης
Μπίζα = αρακάς
Μάπα = Λάχανο
Αφερεμένο = χαζό
Πίστρωσε με = σκέπασε με
Eρήμι, Εριμιτζής = Όταν κάτι γίνεται για να γίνεται, χωρίς σκόπο
Μπροσταριά = παραμάζωμα
Μονόγκαζο = αυτόματο σκούτερ
Αιντριός = του Αγίου Ανδρέα
Αλάνταβος = άτσαλος,άτακτος
Απστομιέμαι = πέφτω σκοντάφτοντας
Ερεψε = αδυνάτισε (βλπ.το ρεμένο)
Ζαγάρι = κυνηγόσκυλο (μτφ. δραστήριο άτομο)
Καλικατζούρες = άσχημα γράμματα
Κούτσαβλος = κουτσός
Λέρα = βρωμιά (λέρα πέτσα)
Λιάρδα = μεθυσμένος,λιώμα
Μούγκα = σιωπή
Ρέτσα = βράχηκα
Σακαφλιόρα = άσχημη,ξερακιανή γυναίκα
Σιαπέρα/σιαδώθε = από εκεί,από εδώ
Σκαμπίλια = σφαλιάρες
Σκασιά = έπεσε κάτω
